________________
બહાર પડે ત્યારે એ મુદત વીતી ચૂકી હશે. આવતી, સર્વોદય કાર્યકર સંમેલન મળવાની, તારીખ સુધી આ સંકલ્પમુદત લંબાવક્તાની નૈતિક ફૂટ મળી છે; એમ સ્વીકારી લઈએ તોય હું આ લખું છું ત્યારથી માંડ માત્ર ત્રીસ દહાડા બાકી રહે છે. દરરોજના બે હજાર એકર જમીન ભૂદાનમાં મળે તો જ મહાગુજરાત સંકલ્પભંગની આપત્તિમાંથી બચી શકે. આજે હું સૌરાષ્ટ્ર કચ્છના સંકલ્પનો પ્રથમ વિચાર કરું છું, તો એણે પણ દરરોજની એક હજાર એકર મેળવ્યા વિના એનો સંકલ્પ પૂરો થાય તેમ નથી. જ્યારે આખાયે મહાગુજરાતની ગતિ હજુ કીડી જેવી છે. સૌરાષ્ટ્ર કચ્છનું પણ તેમ જ ગણાય. અલબત્ત આ ગતિ લગાતાર એટલે સંકલ્પ લીધો તે તિથિથી લગાતાર રહી હોત તો જરૂર ચાલી શકત, પરંતુ કેટલાક વિસ્તારોમાં ઊંઘ લાંબી લાંબી લેવાઈ ગઈ એટલે મહાગુજરાતે ગરડ ગતિએ ચાલ્યા વિના હવે એનો છૂટકો નથી. બિહાર, યુ. પી. અને રાજસ્થાન સિવાય કોઈ પ્રાંતનો સંકલ્પ હજુ પૂરો થયો જાણ્યો નથી. સર્વસેવાસંઘના મંત્રીશ્રીએ સંકલ્પપૂર્તિનું આહવાન કરતાં નીચેના શબ્દો વાપર્યા છે :
જો કે દેશભરમાં મેળવવા ધારેલો પચ્ચીસલાખ એકરનો ભૂદાનકોટા એક રીતે પૂરો થયો છે, પણ પ્રાંત પ્રાંતના સંકલ્પો હજુ ઘણા બાકી જ છે. આથી સર્વ સેવાસંઘ આગ્રહપૂર્વક વિનંતી કરે છે કે સંકલ્પતિનું કર્તવ્ય અને તેનું મહત્ત્વ ધ્યાનમાં લઈને બધા લોકો પૂરી રીતે ભૂદાનકાર્યમાં લાગી જાય. કમમાં કમ અઢારમી એપ્રિલ લગીનો તો પૂરો સમય ભૂદાનકાર્યમાં જ લગાડે !
એ ન ભૂલવું જોઈએ કે આપણે કસોટીકાળમાં છીએ અને આપણે એમાંથી આબાદ રીતે ઊગરવું છે.'
વિનોબાજીની ગયા જિલ્લામાં જે કસોટી થઈ રહી છે, એથી પણ વિશેષ કસોટી અહીં મહાગુજરાતની થઈ રહેલી હું જોઉં છું. જ્યારે મહાગુજરાત આવી તીવ્ર અગ્નિ કસોટીમાંથી પસાર થવાનું હોય ત્યારે સૌથી પહેલાં મારે મારું વિચારવું જોઈએ કે શું હું એમ કહી શકીશ ખરો કે મેં મારી મર્યાદામાં શક્ય તેટલા સઘળા સુપ્રયત્નો કર્યા છે ?
વાચકો જાહેર પત્રોથી જાણતા હશે કે તા. ૮-૩-૫૪ લગીમાં સૌરાષ્ટ્રભરમાં જો પચીસ ટુકડીઓ ન થાય તો પ્રતીકપ્રવાસ યોજવાનું મેં વિચારેલું. સાધુતાની પગદંડી
૨૦૧
