________________
આગલી રાત્રે વરસાદ આવ્યો હતો. એટલે કાદવ કીચડ ખૂબ હતું. કાર્યકરો સાથે હતા. નાગરદાસભાઈ દોશી અને બીજા લોકો દૂર સુધી સામે આવ્યા હતા. ઉતારો ઉપાશ્રયમાં રાખ્યો હતો. જૈનો લગભગ તટસ્થ જેવા જણાયા આવીને મહારાજશ્રીએ ભૂદાન અંગે કહ્યું ચાર વાગે વાર્તાલાપ અને રાત્રે ચોરે જાહેરસભા રાખી હતી.
સાંજના ખાદીકાર્યાલયની મુલાકાત લીધી. નાગરદાસભાઈ સાથે હતા. અહીં રેંટિયા બને છે. ખાદીકામ સારું ચાલે છે. અહીં ભૂદાન ૫ વીઘા મળ્યું.
તા. ૨૨-૬-૧૯૫૩ : નેસડી
ચલાળાથી નીકળી નેસડી આવ્યા. અંતર પાંચ માઈલ હશે. કાર્યકરો સાથે જ હતા. કાદવ ખૂબ હતો. ગામે અને વિદ્યાર્થીઓએ સ્વાગત કર્યું. બપોરે ૩ થી ૪ બહેનોની સભા રાખી હતી. સંખ્યા ઘણી મોટી
હતી.
ચારવાગે વાર્તાલાપ રાખ્યો હતો. તેમાં એક વાળંદે કહ્યું કે, જો ગામ અને સરકાર વાંધો ન લે તો હું હિરજનોની હજામત કરું. મહારાજશ્રીએ કહ્યું, સુંદર વાત છે. તમારો અંતરાત્મા કહેતો હોય તો ગામનો વિરોધ થતાં પણ તમે કરો. અહીં ૬૭ વીઘા ભૂદાન મળ્યું અમૂલખભઆઈ ખીમાણી અહીં બેઠા છે. એજ સહકારી મૈત્રી, ખૂબ જ પ્રશંસનીય કામ કરે છે.
કૂવે કૂવે મોટર મૂકવામાં આવી છે. સૌરાષ્ટ્રમાં આ પહેલો જ પ્રયોગ છે. જમીન ફળદ્રુપ છે. અને ટૂંકી છે.
તા. ૨૩, ૨૪-૬-૧૯૫૩ : નાના ભામોદરા
નેસડીથી નીકળી નાના ભામોદરા આવ્યા. અંતર છ માઈલ હશે. ઉતારો આશ્રમમાં રાખ્યો હતો. લોકો સ્વાગત માટે દૂર સુધી ગયેલા. પણ અમે બીજે રસ્તે આવ્યા. એટલે ભેટો ન થઈ શક્યો. ગામે ખૂબ પ્રેમ બતાવ્યો સાંજના બહેનોની સભા રાખી હતી. બહેનો ખૂબ ભાવુક લાગ્યાં. બીજે દિવસે રાત્રે બહેનોએ સમૂહ ગીત ગાયાં, બાળકોએ ગીત ગાયાં અને ખેડૂતોએ રાસ લીધો.
૧૭૬
સાધુતાની પગદંડી
