________________
જોઈ જાણીને નવાઈ પામતા હતા. અહીંનું મંદિર જૈન તીર્થ કહેવાય છે. મૂર્તિ બહુ જૂની છે. ૧૦૮૪ની સાલમાં રઘુસેન રાજાએ પ્રતિષ્ઠા કરાવેલી તે પછી સંવત ૧૯૪૮માં હંસવિજયજી (તપાગચ્છ) મહારાજે પ્રતિષ્ઠા કરાવેલી. જાગીરદારોની વસતી વધારે છે. • તા. ૧૬-૩-૫૧ ઃ ક્યારી
રામસણથી ઝેરડા આવ્યા. અંતર છ માઈલ. ઉતારો જૈન મંદિરમાં રાખ્યો હતો. સભામાં બાર ગામના લોકો આવ્યા હતા. અહીં પડતર જમીન વધુ છે એટલે નિરાશ્રિતોને વસાવવાના છે, તેમને સહકાર આપવા ગામને કહ્યું.
ઝેરડાથી સાંજના કંસારી આવ્યા. અંતર પાંચ માઈલ હશે. રાત્રે સભામાં બાજુના ગામના લોકો પણ આવ્યા હતા. • તા. ૧૭/૧૮-૩-૫૧ : નવા ડીસા
કંસારીથી નીકળી નવાડીસા આવ્યા. અંતર છ માઈલ ઉતારો લાઈબ્રેરીમાં રાખ્યો હતો. બપોરે મોટી જાહેરસભા થઈ, તેમાં ૪૨ ગામના લોકો આવ્યા હતા. કોંગ્રેસના કાર્યકરો, શ્રી રાવજીભાઈ પટેલ, નાનુભાઈ દેરાસરી અને બીજાઓ હતા. પ્રથમ બનાસકાંઠા જિલ્લા કોંગ્રેસના પ્રમુખે મહારાજશ્રીનું સ્વાગત કરી. તેમની પ્રવૃત્તિઓ અંગે બે શબ્દો કહ્યા હતા. મહારાજશ્રીએ કહ્યું તમો ભાગ્યશાળી છો કે દુકાળમાં રવિશંકર મહારાજે અહીં બહુ મોટું કામ કર્યું તેથી તમારો પરિચય થયો. હવે પાણીના પ્રશ્ન અંગે દાદા અહીં બેઠા છે. - રાવજીભાઈએ કહ્યું કે આપણી સામે પૂ.શ્રીએ બહુ સારી વાતો કરી. તેમને શોભે તે રીતે ધાર્મિક, સૌમ્ય ભાષામાં વાતો કરી. હું તમારા જેવા કાર્યકર છું. એટલે એવી ભાષા નહિ વાપરી શકું, આપણી સામે કેટકેટલી મુશ્કેલીઓ છે તે હું જોઉં છું. જાણું છું. મેં ઘણાં દુઃખસુખ જોયાં છે. આફ્રિકામાં અંધારી કોટડીમાં રહ્યો છું. થોડીવાર પછી પ્રકાશ પણ મળ્યો છે. આપણી સામે જે મુશ્કેલી વર્ણવાય છે તે એક વખતે જશે. મધ્યરાત્રે અંધારું હોય છે, પણ સૂર્ય ઊગે છે ત્યારે પ્રકાશ પથરાઈ જાય છે. મહાત્માજીએ ઘણો પ્રયત્ન કર્યો છે. તેમણે જોયું કે દેશની ૮૦ ટકા વસતિ ખેડૂત છે, તે સુખી ન થાય ત્યાં સુધી દેશ સુખી નથી.
સાધુતાની પગદંડી
૧૫૧
