________________
• તા. ૧૩-૧-પ૧ : બmણા
ઝોલાપુરથી નીકળી બકરાણા આવ્યા. અંતર ત્રણ માઈલ. ઉતારો જયંતીલાલ ખુ. શાહને ત્યાં રાખ્યો હતો. આ પ્રસંગે બહારગામથી ડૉ. શાંતિભાઈ, છોટુભાઈ, જયંતીલાલ, તારાબહેન, અંબુભાઈ વગેરે આવ્યા હતા.
શ્રી જયંતીભાઈનું આ વતનનું ગામ હતું. ૧૯૪૫માં અહીં વિશ્વવત્સલ સાધક શિબિર ૧૫ દિવસ માટે ભરાયેલ. તેનું છાપેલ પુસ્તક “ધર્મદષ્ટિએ સમાજ રચના' પ્રગટ થયેલ છે.
બકરાણામાં ખેડૂતોની એક સભા રાખી હતી. તેમાં આજુબાજુના અગિયાર ગામના ખેડૂતોએ હાજરી આપી હતી. ડૉ. શાન્તિભાઈ અને ખેડૂત મંડળના મંત્રીએ ખેડૂત મંડળનો ઈતિહાસ, તેની કાર્યવાહી અને ખેડૂતોને તેમાં જોડાવાથી થતા લાભાલાભનો ખ્યાલ આપ્યો હતો. ત્યાર બાદ મહારાજશ્રીએ જણાવ્યું હતું કે લોકો આજે લાભ ની વાત પહેલી જુએ છે. અને તે લાભ એટલે પૈસો પણ એકલા પૈસાથી માણસ જીવી નથી શકતો. કલ્પના કરો કે તમારામાંના એકને જંગલમાં એક્લા રાખ્યા હોય. એને મોટો બંગલો સાધનસામગ્રી સાથે આપ્યો હોય અને ખાવાપીવાની બધી જ સગવડ આપી હોય. ફક્ત શરત એટલી કે કોઈ માણસને મળવાનું ના હોય, તો તમે કેટલા દિવસ જીવી શકશો? એક બીજાના સહવાસ કે સહકાર વિના નહિ જીવી શકાય. ખેડૂતમંડળ એ સહકારની ભાવના તૈયાર કરતું એક વાહન છે. એકલદોક્ત માણસને આજે નીતિ પાળવી અઘરી લાગે છે. એટલે સામુહિક નીતિ કેમ આવે તેને માટે મંડળ એ પગથિયું છે. બીજાને કેવી રીતે મદદગાર થવું એ શીખવનારું સાધન છે. તમો માત્ર પૈસા વધુ મળે તે માટે આ મંડળમાં ન જોડાશો. પણ નીતિ અને ત્યાગ ગમતાં હોય તો જ જોડાજો. નીતિની પછવાડે અર્થ (ધન) દોડતો આવશે પણ અર્થની પછવાડે નીતિ રાખી તો આપણા ભૂભૂકા ઊડી જશે. તા. ૧૪-૧-૫૧ ? મખીઆવ
બકરાણાથી મખીઆવ આવ્યા. અંતર છ માઈલ હશે. રાત્રે પણ મોટી જાહેરસભા થઈ હતી.
મખીઆવમાં સહકારી મંડળી વિષે બોલતાં તેઓશ્રીએ જણાવ્યું કે આજની મંડળીઓ ધીરાણ કરનારી મંડળીઓ કહેવાય છે. પણ ખરી રીતે તે ક્રેડીટ સાધુતાની પગદંડી
૧૦૭
