________________
મુનિશ્રીને ઓળખવા માટે આ ડાયરી તેમના જીવનપ્રવાહનું એક અતિપ્રબળ વહેણ છે. એક જૈન સાધુ સ્વયં જન સાધુ-લોકસંત કેવી રીતે પ્રગટ થતા જાય છે, તેમાં ગુજરાતની પ્રજાની ભક્તિ અને શક્તિનું આછું દર્શન થાય છે.
જીવ એ શિવનો અંશ અથવા તો પરમાત્મામાંથી છૂટો પડેલ આત્મા છે. છેવટે એણે પરમાત્મામાં સમાઈ જવાનું છે. માનવીમાત્રને ઈશ્વરમાં સમાઈ જવાની વાત તેઓ કરે છે. અને એ માટે પોતાના હૃદયમાં સમર્પણની જવાળા જલતી રાખવાનો સંકેત આપે છે. “સમર્પણ માટે પાયામાં પુરાવું પડે છે, પાયામાં પુરાવાનું સદ્ભાગ્ય કોઈ વિરલને જ સાંપડે છે. સાચું સમર્પણ આવી ભાવના ઉગાડ્યા સિવાય બનતું નથી. ભાવના ઉગાડવા માટે ઈશ્વરનું શરણ અને તેની પ્રાર્થના જ કામ આવે છે. એ ઈશ્વર બીજો કોઈ નહીં પણ સત્યપ્રેમ અને ન્યાય સ્વરૂપે વ્યાપેલો ઈશ્વર સમજવો જોઈએ (પા. ૭૪).
મુનિશ્રીની આ વિહારયાત્રાના આનંદ સાથે સમાજમાં વ્યાપી રહેલ સત્ય, પ્રેમ અને ન્યાયરૂપ ઈશ્વરને ઓળખવાની આંખ આપણને પણ મળી આવે તો ? ૧૫, માર્ચ, ૧૯૯૭
મનુ પંડિત મંત્રી. મહાવીર સાહિત્ય પ્રકાશન મંદિર
