Sadhuta ni Pagdandi Part 2

SR No.: 008077
Original Sutra Author: N/A
Author: Manilal Patel
Publisher: Mahavir Sahitya Prakashan Mandir Ahmedabad
Publication Year: 1994
Total Pages: 217
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Religion
File Size: 14 MB

Page 95

“મહારાજ! આજથી હું તમારો છું. જ્યારે જ્યારે તમોને મારી મદદની જરૂર પડે ત્યારે મને બોલાવજો. ભાલ નળકાંઠાની લૂંટથી મારું કાંઈ જ અજાણ્યું નથી. લૂંટફાટ કરનાર એકેએકની સાથે મારો પરિચય છે. મારો ઉપયોગ કરજો. મહારાજશ્રીની આંખમાં પ્રેમ અને શાંતિ તરવરતાં હતાં.
હા પસ્તાવો વિપુલ ઝરણું સ્વર્ગથી ઊતર્યું છે,
પાપી તેમાં ડૂબકી દઈને પુણ્યશાળી બને છે. એકાએક કલાપીના કાવ્યની એ પંકિત મારા દિલમાં ગુંજી ઊઠી.
જયકાન્ત કામદાર
બીજે દિવસે સવારના વ્યાખ્યાન રાખ્યું હતું. તેમાં બધાં યુનિટોએ હાજરી આપી હતી. મહારાજશ્રીએ કહ્યું:
ધર્મ પાળનાર વ્યક્તિનું જીવન અને આચાર જોઈને તે લોકોને ધર્મ તરફ નફરત થતી જાય છે. એવું કયું કારણ ઊભું થયું છે કે જૈન ગણાતા માણસો શરમાય છે! એનું કારણ ધર્મ કે જૈન શબ્દ નથી, આપણું આચરણ છે. જૈનોના તીર્થકરો ક્ષત્રિય જાતિમાંથી થયા છે કારણ કે વીરતા તેનું મુખ્ય અંગ છે. ક્ષત્રિયોમાંથી ઉત્પન્ન થયા છે તેની પાછળ રહસ્ય છે. પોતે જાગેલો હોય એ જ બીજાને જગાડે. જે સૂતેલા હોય તે બીજાને સુવડાવે. તાકાતવાળો હોય તે બીજાને ચેપ લગાડે. આખા વિશ્વનું ઝેર ઘોળીને પી જનારા હોય છે. માટે તે જાતિમાંથી આવ્યા છે. અનંતમાંથી માત્ર ૨૪ને તીર્થકરનું સ્થાન આપ્યું છે અને તે વીર વર્ગમાંથી. એટલે કે ધર્મ ભવ્ય તાકાત માગે છે. તે તાકાત એવી ઠંડી હોય કે માણસ તેમાં સમાઈ જાય, આખું જગત તેના ખોળામાં બેસવાની ઇચ્છા કરે, એવો તાકાતવાન માણસ હોવા છતાં શાન્તિનો સાગર હોય. રાઈ રાઈ જેટલા ટૂકડા કરે તો પણ એક હરફ સુધ્ધાં ન ઉચ્ચારે. હાડોહાડની મિંજા એક રંગ લાગ્યો હોય કે જે કદી ન જાય. હનુમાનનું ચરિત્ર એવું છે જેમને રામ વગરની કોઈ ચીજ નહોતી ખપતી. રામમય હતા. અરહંત હક્કને દેવોએ કેટલું દુ:ખ દીધું? મહાવીરમાં કંઈ નથી એમ કેમ કહેવાય? ત્યારે આજે આપણે કેવું જીવન જોઈએ છીએ ? કલૈયાકુમાર જેવા જુવાનોએ ગોળીઓ ઝીલી ! કેટલું દુઃખ આપ્યું છતાં એક શબ્દ ના ઉચ્ચાર્યો. જૈન જન્મતો નથી, ગુણથી થાય છે. કોઈપણ કોમમાં જૈનના ગુણ હોય તો તે જૈન જ છે. એટલે જ અન્ય લિંગ સિદ્ધ કહ્યું. કોઈપણ કોમમાં સિદ્ધ થઈ શકે છે. સૌરાષ્ટ્રની વિહારયાત્રા