________________
નીકળ્યા હતા, ત્યારે મારા મનમાં એટલી બધી શરમ અને સંકોચની લાગણી મેં અનુભવી હતી કે જાણે ધરતી મારગ આપે તો અંદર સમાઈ જાઉં. પણ એવું કંઈ થોડું બને છે? પરંતુ મુનિશ્રીને મેં મળ ઉપર રાખ નાખતા જોયા ત્યારે તો ખરેખર મારામાં પડેલ પેલો શરમ સંકોચવાળો અંબુભાઈ ખરેખર ભોમાં જ ભંડારાઈ ગયો હોય અને આવાં કામોમાંથી ગૌરવ મેળવતો નવો જ અંબુભાઈ પ્રગટ થતો હોય તેવો અનુભવ મને થયો.
સંતબાલ સ્મૃતિગ્રંથ'માંથી
પુરવાણી: ૨: વિરમગામથી રાજકોટ સુધીના ચાતુર્માસની ઝાંખી
વિરમગામ : સં. ૨૦૦૧ : ઈ.સ. ૧૯૪૫ * વિરમગામમાં ગંદકીને લઈને કૉલેરા ફાટી નીકળ્યો. * ઝોળીમાં રાખ લઈ મળ ઉપર ઢાંકવાનો પ્રત્યક્ષ સફાઈનો પાઠ આપવા લાગ્યા. * સમગ્ર ગ્રામસફાઈનો કાર્યક્રમ ત્યાંના યુવકોની સાથે મળી ગોઠવ્યો. કામચલાઉ
હોસ્પિટલ ઊભી કરાવી. * હરિજન છાત્રાલય : જે ઠક્કરબાપા સાર્વજનિક છાત્રાલય”થી હવે ઓળખાય છે
તે સ્થાપવાની પ્રેરણા આપી. * કપાસ સંશોધન અધિકારી શિવાભાઈ જે. પટેલ સંપર્કમાં આવ્યા, તેઓ સંઘના
કાયમી સભ્ય બન્યા. * અંબુભાઈ શાહનો પરિચય – પાછળથી તેમણે ૧૯૪૭થી સંઘમાં જોડાઈ સમગ્ર જીવન મુનિશ્રીના સેવાકાર્યને સમર્પિત કર્યું.
અમદાવાદ : સં.૨૦૦૨ : ઈ.સ. ૧૯૪૬ * ચાતુર્માસ સ્થળ : હઠીભાઈની વાડી * ૩-૨-૪૫ : જીવરાજ ભાલનળકાંઠા જલસહાયક સમિતિની રચના- ડૉ. પોપટલાલ આણંદજીવાળા પ્રમુખ-ઉપરાંત ૧૫ સભ્યો- સવા લાખના ફંડની ટહેલ. આ સમિતિએ પ્રથમ જ વાર સમગ્ર ભાલમાં પાણીનો ત્રાસ ભોગવતાં ગામોનો સર્વે કરી યોજના મૂકી. જે ભાલ પાઈપ લાઈન'થી ઓળખાઈ. ક ૧૪-૫-૪૫થી ૨૫-૫-૪૫ બકરાણામાં વિશ્વાત્સલ્ય ચિંતકનો પ્રથમ
વર્ગ-૧૮ સભ્યો જોડાયા. * ઘર્મદષ્ટિએ સમાજરચનાનું ચિત્ર શબ્દબદ્ધ કર્યું. પાછળથી પુસ્તકરૂપે પ્રગટ થયું. ૧૯૦
સાધુતાની પગદંડી
