________________
१३८
स्वोपज्ञभाष्ययुत
[ गाथा पकामं च णिकामं च, जो पणियं भत्त-पाणमाहारे । अतिवहुयं अतिबहुसो, पमाणदोसो मुणेयव्वो ॥१६२५॥ बत्तीसाउ परेणं, पकाम णिचं तमेव तु णिकामं । जं पुण गलंतणेहं, पणीतमिति तं बुहा बैंति ॥१६२६॥ अतिबहुयं अतिबहुसो, अतिप्पमाणेण भोयणं भुत्तं । हादेज व वामेज क, मारेज व तं अजीरंतं ॥१६२७॥ णियगाहारादीयं, अइबहुयं अइबहुसो तिण्णि वारा उ । तिण्ह परेण तु जं तु, तं चेव अतिप्पमाणं तु ॥१६२८॥ अहवा अतिप्पमाणो, आतुरभूतो तु मुंजए जंतु। तं होति अतिपमाणं, हादणदोसा उ पुव्वुत्ता ॥१६२९॥ जम्हा एते दोसा, अतिरित्ते तेण होति चतुलहुगा । आवत्ती दाणं पुण, आयामं होति णायव्वं ॥१६३०॥ दोसा अतिप्पमाणे, तम्हा भोत्तव्य होति केरिसयं ? | भण्णति सुणसू जारिस, भोत्तव्वं होति साहू हिं ॥१६३१॥ हियाहारा मियाहारा, अप्पाहारा य जे णरा। ण ते विज्जा चिगिच्छंति, अप्पाणं ते चिगिच्छगा ॥१६३२॥ हितमहितं होति दुहा, इह परलोगे य होति चउभंगो। इहलोग हितं ण परे, किंचि परे णेय इहलोए ॥१६३३॥ किंचि हितमुभयलोए, णोभयलोए चतुत्थी भंगो। पढमगभंगो तहिये, जे दव्वा होन्ति अविरुद्धा ॥१६३४॥ जह खीर-दहि-गुलादी, अणेसणिज्जा व रत्तदुढे वा। भुंजते होति हियं, इहई ण पुणाइ परलोए ॥१६३५॥ अमणुण्णेसणसुद्धं, परलोगहितं ण होति इहलोगे । पत्थं एसणसुद्धं, उभयहियं होति णातव्वं ॥१६३६।। अहितोभयलोगम्मी, अपत्थदव्वं अणेसणिज्जं च ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org