________________
७८.
सं० भाणु-भाणु (भानो !) भाणु+अवो भाणवो (भानवः) भाणु-भाणू . भाणु+अओ-भाणओ (..)
भाणु+अउम्भाणउ (,) भाणु+णो-भाणुणो
भाणु-भाणू अकारांत नामनां रूपोनी साधनामां जे प्रत्ययो वपरायेला छे तेज प्रत्ययो उपर्युक्त रूपोनी साधनामां पधारे प्रमाणमां वपरायेला छे अने तद्दन नवां रूपो बहु थोडां छे: १ प्रथमाना अने संबोधनना एक तथा बहुवचनमां तथा
द्वितीयाना बहुवचनमां इकारांत अने उकारांत मूळ अंग
फक्त दीर्घ करीने पण वापरवानुं छेः- रिसि+रिसी २ प्रथमाना, संबोधनना अने चतुर्थीना स्वरादिप्रत्ययो लगाठी
पूर्व स्वरनो एटले अंगना अंत्य 'इ' के 'उ' नो लोप करवानो छेः- रिसि+अओ-रिस्+अओ-रिसओ. भाणु+ अयो-भाण्+अवो-भाणवो. रिसि+अये-रिस्+अये-रिसये. भाणु+अवे-भाणू+अवे-भाणवे. ( जुओ टिप्पण-१० मुं) ३ नवां रूपोमां तृतीया एकवचन, ‘णो' प्रत्ययवाळां बघां
रूपों अने चतुर्थी- एकवचन के परंतु ते बधांनी साधना ऊपर जणावेला विभाग ऊपरथी समझाय तेवी ज के.
संस्कृतमा 'इन्' छेडावाळां (दण्डिन्, मालिन् ) नामोनां प्रथमा-द्वितीया बहुवचनमां अने पंचमी-षष्ठी एकवचनमा दण्डिनः, मालिनः रूपो प्रसिद्ध छे. ए रूपोर्नु प्राकृत रूपांतर दंडिणो, मालिणो थाय छे. आ जोतां अहीं जणावेलां रिसिणो, भाणुणो रूपोनी घटना सहजमां समझी शकाय तेम छे. वळी. 'इन्' छेडावाळां नामोनां बधां रूपो लगभग इकारांत नामनी जेवां थाय छे.
