________________
२ पु० सु (स्व) हि (हि)
इज्जसु इज्जसि, इज्जासि इज्जहि इजाहि इजे
३ पु० उ, तु (तु) ए ( एत् ) एत एय (ईत )
वज्जू ( बजे) वर्जवु-तजी देवु
कोव् (कोप्) कोपाववुं
सेव् (सेव्) सेववु - धारण क
आश्रय लेवो
छिंदू (छिनद् ) छेदधुं - हणवुं -
मारखं
११५
धातु
ह (ध्वम्,
त)
न्तु ( अन्तु, अन्ताम् )
लभ् (लभ्) लाभवुं -- मेळववु भव् (भव्) थवुं - होवु गवेस ( गवेष्) गवेष - शोधवु विकिर्) (वि + किर्) वेखु विहरू विष्णजहू (वि + प्र-जहा)
त्याग
करवो दूर करं
८८ क्यांय क्यांय आर्षप्राकृतमां बीजा पुरुषना एकवचनमां 'जाएहि ' प्रत्यय वपरायेलो छे ते, आ 'इज्जाहि' प्रत्ययना उलटासुलटा उच्चारणनुं परिणाम जणाय छे. जेमके :- " मम ते सालिअक्खए पडिनिजाएहि " - " मारा ते चोखा पाछा आप" आमां पडि+नी+एज्जाहि = पडिनिएजाहि थवाने बदले 'पडिनिज्जा एहि' थयुं छे. इज्जसि, इज्जासि, इज्जहि, इज्जाहि अने इज्जे आ प्रांचे प्रत्ययो लागे छे तो जुदा जुदा पण विचार करतां ते पांचेनुं मूळ एक ज जणाय छे. एक 'इज्जासि' प्रत्ययने पण ए पांचेनुं मूळ कल्पी शकाय खरो, पालिभाषामा प्राकृत 'इज्जासि' अर्थमां 'एय्यासि' प्रत्ययनो उपयोग छे अने 'इज्जासि' तथा 'एय्यासि ए बने तो तद्दन मळता ज छे, प्रा. हसेज्जासि अने पा० हसेय्यासि - ए बन्ने मां कशो भेद ज क्यां छे ?
