________________
१०२
वंदिस्सं
वीरो भडो जुद्धं काहिह८६ वीरे छणपएण ईसिमवि न रायगिहं गच्छ, महावीर
लिप्पिहिर
जेहिं अहं विसीएस्सामि तेहिं नवरई बम्हणे पसू वसू य दुसीसेहिं किं मज्झ ?
दाहिद कयावि सुविणे वि न रोच्छं गुरुणो सञ्चमाहंसु
सीलभूओ मुणी जगे विहअकम्मस्स ववहारो न विजइ
रिस्सइ तुमं किं किं पावं, पुण्णं च अह सो सारही विचिंतेहिह
कासी जं वोच्छं तं सोच्छिसे सढे उक्कुहिहिए, पगम्भि- नाऽणागमो मच्चुमुहस्स अस्थि
स्सति च तवेणं पावाई मेच्छं तस्स मुहं दच्छं तेण य सुहं । दुट्ठो विजत्थी तु आयरियाणं
पाविस्सं वयणमभिक्खणं पडिकूलेइ जोइया धम्मजाणम्मि त । सो दुद्धं पासी घयमवि
भजति दुस्सिस्सा महासड्डी अमरायइ
पाठ १४ मो
ऋकारान्त शब्दो ऋकारांत नामोनी बे जात छे-केटलांक ऋकारांत नाम संबंधसूचक विशेष्यरूप छे. अने केटलांक ऋकारांत नाम मात्र विशेषणरूप छे.
८६ संधि तो बे पदोमां ज थाय छे छतां एक पदमां पण संधि थयेला केटलाक प्रयोगो मळे छः- काहि+इ=काही, काहिइ. दाहि+इ= दाही, दाहिइ वगेरे जुओ टिप्पण ६४ मुं.
