________________
७५४
विसेसचुण्णि
[पव्वावणाइपगयं दूसियवेदो दूसित, दोसु व वेदेसु सज्जते दूसी ।
दूसेति सेसए वा, दोहि व सेविज्जए दूसी ॥५१५०॥
"दूसियवेदा०" गाधा । जहा कुमारिसंढा अकुमारीए वि सढिलकषायत्वादूषितः । 'दोसु व'त्ति नपुंसगवेदे पुरिसवेदे य । अहवा नपुंसगवेदे इत्थिवेदे य दूसेति । 'सेसए वत्ति समलश्राविदुर्गन्धीत्यादि पुरिसवेदं दूसयति । सवेदं न च द्विवेदसुखमित्यादि । दोसु व सेविज्जइ त्ति आसग-पोसगसु।
आसित्तो ऊसित्तो, दुविधो दूसी उ होति नातव्यो ।
आसित्तो सावच्चो, अणवच्चो होति ऊसित्तो ॥५१५१॥ "आसित्तो०" गाहा । कण्ठ्या । भणितो दूषी । इदानीं उपघातपंडगो ।
पुट्वि दुच्चिण्णाणं, कम्माणं असुभफलविवागेणं । तो उवहम्मति वेदो, जीवाणं पावकम्माणं ॥५१५२॥ "पुट्वि दुच्चिण्णाणं०" गाहा । कण्ठ्या । वेदोवघाएणं ।
जह हेमो उकुमारो, इंदमहे भूणियानिमित्तेणं। मुच्छिय गिद्धो य मतो, वेदो वि य उवहतो तस्स ॥५१५३॥ "जह हेमो०" गाहा।
एगस्स रण्णो पुत्तो जाओ । सुवण्णवण्णो नाम से कयं हेमो जम्हा सुवण्णवण्णो त्ति । जोव्वणपत्तेण य इंदुट्ठाणदिवसे पुप्फपडलियाहत्थगयाओ कप्पट्ठियाओ दिट्ठाओ । भणिया यअणेणं सेवगपुरिसा । एयाओ किं एएहिं काहिंति ? तेहिं भणियं-जा सुभगाओ भवामु त्ति इंदुट्ठाणे वरनिमित्तं निवेदेहिति हेमेण भणितं-दिन्नो एतासिं इंदेण वरो, अहं चेव पती । घेत्तुं अंतेउरे रुद्धाओ । णागरा तस्स पिउणो रण्णो उवट्ठिता-मुयावेहि त्ति । रण्णा भणितं-किं मम पुत्तो न रुच्चति जामाउओ ? नागरा न विसज्जया त्ति ठिया । ताहे हेमस्स तासु अतीवपसंगण वेदो उवहतो । सागारियं न कसाइज्जति । पच्छा ताहिं चेव अदाएहि मारिओ । विभासा । एवं वेदोवघातो ।
इमं उवगरणोवघाए नायं
उवहय उवकरणम्मि, सेज्जातर भूणियानिमित्तेणं । तो कविलगस्स वेओ, ततिओ जातो दुरहियासो ॥५१५४॥