________________
भासगाहा-४८२६-४८३८] तइओ उद्देसो
६९७ रायाणं जइ विसज्जिया रण्णा ताहे णेति । अह भणेज्ज - अच्छह, अहं देमि । तत्थ गेण्हंति जं देंति । अह दंडिओ वि विसज्जेइ - नत्थि व से किंचि ताहे तुब्भं पव्वइया हिंडिउं एंति तु (?) । तत्थ जे तरुणा समत्था मज्झत्था (हस)नशीला' (?) य ते दाइज्जति - एए अम्हं णितगा ते दारपालिया पिच्छंति, नामं च लिहिंति, रूवं चिनेति । एवं दिट्ठरूवाणेति निग्गया समाणा तत्थ हिंडंति । एवं हिंडंते जइ कोइ भणेज्जा -
केवतिय आस हत्थी, जोधा धण्णं व कित्तियं णगरे । परितंतमपरितंता, नागर सेणा व ण वि जाणे ॥४८३३॥ सुणमाणा वि न सुणिमो, सज्झाय ज्झाण निच्चमाउत्ता । सावज्जं सोऊण वि, ण हु लब्भाऽऽइक्खिउं जतिणो ॥४८३४॥ "केवतिय०" ["सुणमाणा०"] गाहाद्वयं कण्ठ्यम् ।
भत्तट्टणमालोए, मोत्तूणं संकिताइँ ठाणाई । सच्चित्ते पडिसेधो, अतिगमणं दिट्ठरूवाणं ॥४८३५॥ [नि०]
"भत्तट्टण०" गाहा । “आलोए''त्ति न गुविले ट्ठाणे मा चारिय त्ति संकिज्जिहिंति । अस्य व्याख्या
सावग सण्णिट्ठाणे, ओतवितेकतर इतर भत्तटुं । तेसऽसती आलोए, वड्डग कुरुयादि स च्चेव ॥४८३६॥ भत्तट्ठिय बाहाडा, पुणरवि घेत्तुं अतिति पज्जत्तं ।
अणुसट्ठी दाटे, अण्णो वऽसतीय जं अंतं ॥४८३७॥
"सावग०" ["भत्तट्ठिय०"] गाहा । बाहिं गया जेसु ठाणेसु तेसिं संका उप्पजइ - चारिय त्ति, ताणि ठाणाणि वज्जेंति न निजंति । “अणुसट्टि दारट्टे" त्ति-जइ दारपालो भणइ - मम पोग्गलियं देह ताहे से धम्मो कहिज्जइ । जइ पन्नवेउं न सक्कइ ताहे अन्नो कोइ गिहत्थो भणइ - अहं देमि, सो न वारिज्जइ । एवं असइ अन्नस्स दातारस्स, असई जं अंतपंतं तं दिज्जइ।
रुद्धे वोच्छिन्ने वा, दारट्टे दो वि कारणं दीवे । इहरा चारियसंका, अकालओखंदमादीसु ॥४८३८॥
१. न वा कन्दर्पशीला: मलव ।
