________________
भासगाहा-४३१९-४३३२] तइओ उद्देसो
जइ ताव दलंतऽगालिणो, धम्माऽधम्मविसेसबाहिला ।
बहुसंजयविंदमज्झके, उवलकलणे सि किमेव मुच्छितो ॥४३२५॥ "जइ ताव०" वेतालियवृत्तम् । अचायंतो इमं वत्तव्यो
अज्जो तुमं चेव करेहि भागे, ततो णु घेच्छामों जहक्कमेणं । गिण्हाहि वा जं तुह एत्थ इटुं, विणास धम्मीसु हि किं ममत्तं ॥४३२६॥ तह वि अठियस्स दाउं, विगिंचणोवट्ठिए खरंटणया । अक्खेसु होति गुरुगा, लहुगा सेसेसु ठाणेसु ॥४३२७॥ हिरन्न दार पसु पेसवग्गं, जदा व उज्झित्तु दमे ठितो सि । किलेसलद्धेसु इमेसु गेही, जुत्ता न कत्तुं तव खिसणेवं ॥४३२८॥
"अज्जो तुमं चेव०" ["तह वि०" "हिरन्न०"] वृत्तं कण्ठ्यम् । एक्कओ भागे त्ति, अस्य व्याख्या
सम्मं विदित्ता समुवट्ठियं तु, थेरा सि तं चेव कदाइ देज्जा ।
अन्नेसि गाहे बहु दोसले वा, छोढूण तत्थेव करेंति भाए ॥४३२९॥
"सम्मं विदित्ता०" वृत्तं कण्ठ्यम् । “वत्थे पगए०" गाहा ।१ केणइ वत्थाणि आणियाणि ताणि सो आणेत्ता आयरियस्स निवेदेइ - देहि जेसिं जाणसि ? तओ आयरिएहिं सो भणिओ तुमं चेव अज्जो ! जेसिं रुच्चइ तेसिं भाएहि । एतदेवार्थम् -
खमए लभ्रूण अंबले, दाउ गुलूण य सो वलिट्ठए । बेइ गुलुं एमेव सेसए, देइ जईण गुलूहि वुच्चइ ॥४३३०॥ सयमेव य देहि अंबले, तव जे लोयइ इत्थ संजए । इइ छंदिय पेसिओ तहिं, खमओ देइ लिसीण अंबले ॥४३३१॥ "खमए लभ्रूण०" [ "सयमेव०"] वृत्तद्वयं कण्ठ्यम् ।
खमएण आणियाणं, दिज्जंतेगस्स वारणावयणं । गहणं तुमं न याणसि, वंदिय पुच्छा तओ कहणं ॥४३३२॥
"खमएण आणियाणं०" गाहा। एगस्स रायणियस्स बहुसुयस्स वा उप्परिवाडीय दिण्णं, अहवा न दिण्णं । ताहे सो भणइ खमगो गहणं ण याणइ, दाउं ण चेव जाणइ । ताहे सो खमगो रुट्ठो भवइ । कीस ण याणामि? सो भणइ - जइ जाणसि ताहे खमगो भवइ, वंदेज्जा पकहेमि । तेण
१. एषा गाथा न दृश्यते मुच ।
