________________
॥ तिकसिणपगयं ॥
[सुत्तं]-निग्गंथस्स तप्पढमयाए संपव्वयमाणस्स कप्पति रयहरणगोच्छपडिग्गहमायाए तिहिं कसिणेहिं वत्थेहिं आयाए संपव्वइत्तए । से अ पुव्वोवट्ठिए सिया एवं से नो कप्पइ रयहरणपडिग्गहगोच्छयमायाए तिहि य कसिणेहिं वत्थेहिं आयाए संपव्वइत्तए । कप्पइ से अहापरिग्गहियाई वत्थाई गहाय आयाए संपव्वइत्तए ॥३-१३॥
"निग्गंथस्स णं तप्पढमताए" सुत्तं उच्चारेयव्वं । सम्बन्धो - णिग्गंथिचेलगहणं, भणियं समणाणिदाणि वोच्छामि । निक्खंते वा वुत्तं, निक्खममाणे इमं सुत्तं ॥४१८९॥
"णिग्गंथि०" गाहा । कण्ठ्या । चोदको भणति - ण ताव पव्वयति कहं निग्गंथो भवति ? आरितो भणति
दव्वम्मि य भावम्मि य, पव्वइए एत्थ होति चउभंगो । दव्वेण लिंगसहितो, ओहावति जो उ णीसंको ॥४१९०॥ पव्वज्जाएँ अभिमुहो, परलिंगे कारणेण वा बितियो । ततितो उ उभयसहितो, उभओविजढे चरिम भंगो ॥४१९१॥
"दव्वम्मि य०" गाहा । दव्वतो निग्गंथो न भावतो, भावतो निग्गंथो ण दव्वतो, दव्वतो वि भावतो वि निग्गंथो, न वि दव्वतो न वि भावतो शून्यः । तत्थ पढमभंगो, जो सलिंगो उप्पव्वयणट्ठाए गच्छति । सेसं गाहासिद्धं । अत्राचार्यो दृष्टान्तं कर्तुकामः सिद्धान्तं प्रज्ञपयति । किं कारणं ? मा भूच्छिष्यस्य मतिः स्यादनुपपन्नं देवस्य महेलिकायास्साकं संवास इति ।
चहुहा खलु संवासो, देवाऽसुर रक्खसे मणुस्से य ।
अण्णोण्णकामणेण य, संजोगा सोलस हवंति ॥४१९२॥
"चहुधा खलु०" गाहा । देवो देवीए सद्धि संवसति १ देवो असुरीए २ देवो मणुयीए ३ देवो रक्खसीए ४ । एते चत्तारि । असुरो देवीए १ असुरो असुरीए २ असुरो मणुयीए ३ असुरो रक्खसीए ४ । एवं चत्तारि । चउक्का सोलस ।
