________________
भासगाहा-२९९५-३०००] पढमो उद्देसो
अगीयत्थेसु विगिंचे, जहलाभं सुलभउवहिखेत्तेसु । पच्छित्तं च वहंति, अलंभे तं चेव धारेंति ॥२९९८॥
"अगीतत्थेसु०" गाहा । जत्थ खित्ते सुलभो उवही तत्थ गंता जं जं लब्भंति अहाकडगं तं तं वुयगं वत्थं परिठवेंति । अह न लब्भइ परिभुंजंता सुद्धा । एवं गीतत्थेसु अगीतत्थेसु पच्चयनिमित्तं अहालहुसगं पायच्छित्तं वहति । यत्तदधस्तादपदिष्टमादिग्रहणमुपरिष्टाद्वक्ष्यति (गा० २९८९) तदिदमुच्यते -
एमेव य वसिमम्मि वि, झामिय ओम हिय वूढ परिजुन्ने । पुव्वुट्ठिए व सत्थे, समइच्छंता व ते वा वि ॥२९९९॥ सो वि य नत्तं पत्तो, नत्तं चिय चलिउमिच्छड् भयं च । ते वा नत्तं पत्ता, गिहिज्ज पए चलिउकामा ॥३०००॥
"एमेव य०' [“सो वि य०] गाहा । ण के वलं अद्धाणे विवित्ताणं यदेतदधस्तादपदिष्टं एतत् कार्यं । गामादड्डादि उवहिणो, ते समं इच्छंता व्रजंत इत्यर्थः । तं सत्थं रत्ति पत्ता, ताहे रत्तिं चेव जयणाए गिण्हंति । अह अगीतत्थमिस्सा ताहे अगीता तत्थ रत्तिं पत्तो सो य सत्थो रत्तिं चेव उच्चलिउकामो, ते वा साहुणो पुरओ पयट्टिज्जंति भणंति-उग्गते आदिच्चे घेत्तुं एहामो । तेसु गएसु रत्तिं घेत्तुं आगया आलोएंति । उदिते घेत्तुं आगयामो ।
॥ वत्थपगयं समत्तं ॥
१. न संथरंति ब ड ।
