________________
२१३
भासगाहा-२१७६-२१८५] पढमो उद्देसो
पढमबिइयातुरो वा, सइकाल तवस्सि मुच्छ संतो वा ।। रच्छामुहाइ पविसं, नितो व जणेण दीसिज्जा ॥२१८१॥
"पढमबिइया०' गाहा । तम्मि गामे नगरे वा रत्थामुहे देवउलं सुन्नघरं वा । तत्थ पढमबीइयाउरो छुहातिओ पढमालियं कारेमि त्ति, तिसिओ वा पाणं पिबामि, अहवा जाव न ताव (जइ वा न जाव) सइकालो भवइ ताव एत्थ उवेट्ठो अच्छामि त्ति, अथवा तवस्सी खमओ सो विसमणट्ठाए, अहवा अच्चुण्हेणं से मुच्छा समुप्पन्ना । संतो वा विस्समामि ताहे तं रत्थामुहे सुन्नघरादि पविसेज्जा । सो य जणेण दिसेज्ज । संजई वि एएहिं कारणेहिं तत्थ पविसेज्ज । तत्थ ते जणेण कहं दिसेज्ज ? अस्य व्याख्या -
संजओं दिवो तह संजई य, दोण्ह वि तहेव संपत्ती । रच्छामुहे व होज्जा, सुन्नघरे देउले वा वि ॥२१८२॥
"संजओं दिट्ठो०" गाहा । संजओ पविसंतो दिट्ठो, संजई ण दिवा । संजओ न दिट्ठो, दो वि न दिट्ठा । 'दोण्ह वि तहेव संपत्ति' त्ति । जेहिं कारणेहिं संजओ पविट्ठो तेहिं कारणेहिं संजई वि रत्थामुहे वा अन्नघरं अहवा अन्नत्थ ।
वतिणी पुव्वपविठ्ठा, जेणायं पविसते जई इत्थ । एमेव भवति संका, वइणि दट्टण पविसंति ॥२१८३॥ "वतिणी पुव्वपविट्ठा' गाहा । कण्ठ्या । उभयं वा दुदुवारे, दटुं संगारउ त्ति मन्नंति । ते पुण जइ अन्नोन्नं, पासंता तत्थ न विसंता ॥२१८४॥
"उभयं वा०" गाहा । 'उभयं' ति संजओ संजई य । दोण्णि दारा तस्स देवकुलस्स, अण्णेण दारेण संजओ पविट्ठो बिइएण संजती । तं दृष्ट्वा जणा संगार: अनयोः अत्रेति मन्यन्ते -
एमेव ततो णिते, भंगा चत्तारि होति नायव्वा । चरिमो तुल्लो दोसु वि, अदिट्ठभावेण तो सत्त ॥२१८५॥
"एमेव ततो णिते०" गाहा । कण्ठ्या । पवेसो चउत्थो, निप्फेडो वि चउत्थो। एए तुल्ला दो वि न दृष्टा इति कृत्वा तेण एक्को फिट्टो । सेसा सत्त भंगा ।
१. वातं ब । २. दोण्णि मुच ।
