________________
१३६ विसेसचुण्णि
[मासकप्पपगयं ___ "भुत्ते' भुजंतम्मि य०" गाहा । कण्ठ्या । सइयसाहस्सिएसुरे गच्छेसु बहुएण पाणएणं कज्जं । ताहे तेसु बहुएसु मग्गमाणेसु आहाकम्माई दोसा होज्ज । यतोऽयमपदिश्यते -
पाणगजाइणियाए, आहाकम्मस्स होइ उप्पत्ती ।
पूती य मीसजाए, कडे य भरिए य ऊसित्ते ॥१७४९॥ "पाणगजायणियाए०" पुव्वद्धं । एयस्स विभासा -
अन्नन्न दवोभासण, संदेसा पुन्न बेड़ घरसामी । कल्लं ठवेहि अन्नं, महल्ल सोवीरिणिं गेहे ॥१७५०॥
"अन्नन्न दवोभासण" गाहा । कोइ भद्दओ गिहे अच्छंतो बहू संघाडपाणयं मग्गंते तेसिं कइ अइच्छाविज्जमाणे दटुं गिहसामिणी भणति-मा कंचि अइच्छावेज्जासि साहुं । गच्छसइए य कप्पो त्ति गतं ।
इदाणिं अंबिलि त्ति दारं । ताहे सो भद्दओ अन्नम्मि दिणे संघाडए दवं मग्गंते केसिं चि दिज्जमाणे केति अइच्छाविज्जमाणे पासित्ता घरसामिणी भणति-मए तुमं भणिता-मा कंचि अइच्छावेज्जासि त्ति । सा भणति-नत्थि अन्नं अंबिलं । ताहे सो भणति -
मा काहिसि पडिसिद्धो, जइ बूया कुणसु दाणमन्नेसिं । ते वुद्दिट्ठविवज्जी, न यावि निच्चं अहिवडंति ॥१७५१॥
"मा काहिसि०" एत्थ (पडि ?) गाहा । मा काहिसि न वट्टइ त्ति एवं पडिसिद्धो, जइ सो भणेज्जा घरसामी-करेहि तुमं, अन्नेसिं साहूणं दिज्जतीति जइ एयस्स न कज्जं । ताहे भाणियव्वं - ते वि उद्देसियं वज्जेंति न य निच्चमेव मग्गंति ।
अम्ह वि होहिइ कज्जं, घिच्छंति बहू य अन्नपासंडा।। पत्तेयं पडिसेहो, साहारे होड जयणा उ॥१७५२॥
"अम्ह वि होहिइ कज्जं०" गाहा। 'पत्तेयं पडिसेहो' त्ति जइ भणति-अन्ने वि समणा निग्गंथा जेसिं कज्जं होहिइ तेसिं दिज्जहिइ । एत्थ पडिसेहेयव्वं-न कप्पइ त्ति । अह भणति-अन्ने वि समणा पासंडा य, तेसु दिज्जिहिइ । एत्थ मोणं । जयण त्ति कयाइ अववाएणं घेप्पेज्ज । पाणगजायणियाए आहाकम्मस्स होइ उप्पत्ति (गा० १७४९) गतं ।
एवं सो पडिसिद्धो सत्त अंबिलीओ करेज्जा । “पूई य०" गाहापच्छद्धं । पूतिका १
१. सुत्ते अ ब क ड। २. साहिसएसु ब क ड। ३. अन्नोन्न अ ब क ड, अन्नन्न मुच।
