________________
PRESERVED AT ANHILWAD PATAN.
119
Ends:
इय पुहइचंदमहरिसिचरियं संवेगदिवुरसभरियं । मंदमइहियं कहियं फुडक्खरं थे[थो]वगंथेण ॥ एत्तो च्चिय कुथिधम्मो अप्पो अप्पो य वन्नई एत्थ । अइबहुयं न कहंगं तेहि वला वित्थरमुवेइ ॥ . विविहो कहारम्मं साहिय गुरुभत्तिसारजइ(सं)मं । सोयवमिणं समं दुलहं लहिऊण नरजन्मं ॥ केई गज्जपिया जयम्मि पुरिसा अन्नवि पज्जत्थिणो केई भंगसिले सयं गुरमणा अन्नेवि तक्कोडिणो । सवेसिपि अणुग्गहाय रइयं संखेववित्थारर्ड एयं चित्तरसं पसत्थचरियं दोण्हं मुणीणं मए ॥ आसी कुंदेंढसुद्धे विउलससिकुले चारुचारित्तपत्तं सूरी सेयंवराणं नरतिलयसमो सवदेवाभिहाणो । नाणासूरिप्पसाहापहियसुमहिमो कप्प - - व गच्छो जाउं जुत्तो पवित्तो गुणमुरसफलो सुम्पसिद्धो जयम्मि ।। तेसिं चासी सुयजलनिही खंतदन्तोपसन्तो(माया) वी सोऽमियगुणगणो नेमिचंदो मुणिंदो । जो विक्खाउँ पुहइवलए उग्गचारी विहारी मन्ने नो से मिहिरससिणो तेयकंतीहि तुल्ला ।। तेसिं व सीसो पयईजडप्पा अदिटुपुविल्लविसिटुसत्थो । परोवयारेकरसाविपज्जो जाऊ निसग्गेण कइत्तकोट्टी ॥ जो सवदेवमुणिपुंगवदिक्खिएहिं साहित्ततर्कसमएस सुसिक्खिएहिं । संपाविर्ड वरपयं सिरनोमचंदो पुज्जेहि पक्खमुवगम्म गुणेसु भूरि ॥