________________
PRESERVED AT ÀNHILWAD PATAN.
णा
चरियमवि समत्तं एय संकित्तणाउ । हवउ सुहकरं वो नूणमाचंदसूरं ।। एय वीराजिणेसरस्स चरियं जे भावसारं जणो वक्खाणंति पढति निञ्चलमणो निच्चं निसामंति य । तेसिं इटुविउंगणिट्रघडणादोगच्चरोगादयो आ मोक्खं खयमेइ दुक्खमखिलं सोक्खाण वति य ॥ मंगलं महाश्रीः ॥
No. 21. Kumarapalapratibodha, by SOMAPŘABHACHARYA [कुमारपालप्रतिबोधः- मा०–सोमप्रभाचार्यः].
Leaves 1 to 255; 21 inches long, 2 inches broad. Written in the time of Jayatilaka. Begins : ओं नमो वीतरागाय ॥ चउसु दिसामु पसरियं मोहबलं निजिउं पयट्टो व्व । पयडियधम्मचउको चउदेहो जयइ जिणनाहो ॥ १ ॥ Ends: स्तुमस्त्रिसंध्यं प्रभुहेमसूररेनन्यतुल्यामुपदेशशक्तिम् । अतींद्रियज्ञानविवर्जितोपि यः क्षोणिभर्तुळधित प्रबोधम् ।। सत्त्वानुकंपा न महीभुजां स्यादित्येष कृप्तो वितथः प्रवादः । जिनेंद्रधर्म प्रतिपद्य येन श्लाध्यः स केषां न कुमारपालः ।। विचित्रवृत्तांतसमेतमेतयोश्चरित्रमुत्कीर्तयितुं क्षमेत कः । तथापि - - - - - - भार्थिना समुद्भुतो बिंदुरिबांबुवेर्मया ।। इति सोमप्रभकथिते कुमारनृपहेमचंद्रसंवादे । जिनधर्मप्रतिबोधे प्रस्तावः पंचमः प्रोक्तः ॥ सूर्याचंद्र मसौ कुतर्कतमसः कर्णावतंसौ क्षिते.
