________________
उ टोक अ०२२४ कीदृशः सः महाप्राज्ञः महाबुद्धिमान् पुनः कोदृयः सजोवेहितः जीवविषयेहितप्सुः पुनः कीदृशः सानुक्रोशः सह अनुक्रोशेन वर्तते इति सानुक्रोशः
सदयः अथवा जोवेहि निश्चयेन सानुक्रोश: सकरुण : तु शब्दः पदपूरण कीदृशं सारधर्वचनं बहु प्राणि विनाशनं बहु जीवानां विघातकारक १८ [जइमज्मकारणाए पहम्मन्ति सुबह जियानमेएयं तु निस्मेयं परिलीए भविस्माई १८] तदानेमि कुमारः किंचिंतयतीत्याह यदि मम विवाहादिकारणन एतेसु बहवः प्रचाः जीवाः हनिश्चन्ते मारयिष्यन्ति तदा एतत् हिंसाख्य कर्मपरलोके पर भवेनिः श्रेय सङ्कल्याणकारि न भविष्यन्त परलोकभीरुत्वस्य अत्यन्त अभ्यस्ततया एवं अभिधानं अन्यथा भगवतवरमदेहत्वात् अतिशयज्ञत्वाच्च कुत एवं विधाचिन्ता इति भावः १८ [सो कुण्डलाणजुयलं सुत्तगञ्च महायसो पाभरणाणिय सब्वाणि सारहि स्मपणामए २०] सनेमि कुमारी महायशाः नेमिनाथस्याभिप्रायान् सर्वेषु जौवेष बन्धनेभ्योमुक्त षु सत्सु
मझ कारणाएए हम्मित्तिमु बहुजीयानमे ए यंतु निम्मेसं परलोगे भविस्पडू १६ । सोकुडलाण जुयलं सुत्तयंच
महायसी। आमरणाणिय सब्वाणि सारहिमपणामए २० ॥ मण परिणामय कएदेवाय जहीयं समोडूमा। सवि भाषा
इविणाशनुचिंतयति स महापानः नेमकुमार माहापंडित चिंतववालागा स्वकलरुणौ जौतेंद्रियः जीवेषु हितः करुणासहित सर्वजीवनहितचिंत१८
यदि मम कारणात् एतलाजोवम्हारेकाजे हनिष्यतेस बहुजीवमारस्ये ए घणाजीव नच मम एतत् निथै यस कल्याण एमुझने विवाह कल्याणकारी नहीं परलोके हितायन भविष्यति परलीकने विष हितकारी नहीहोई १८ स नेमिः कुडलानां युगलंते नेमकुमार कानना कुडलयुगुल कटि सूत्रच महायशा कडनोकणदोरी पाभरणानि सर्वाणि समस्तानि सर्व आभरणः सारथे प्रणामयेत् ददाति ऊतारीने सारथीने दिइ २० दौञ्चार्थ मनी परि
राय धनपतसिंह बाहादुर का प्रा०सं० उ० ४१ मा भाग,
