________________
उ० टोका
अ०८
२४७
स्व
भाषा
वयमाणाः वदन्तः श्श्रमण धर्मरहिता अपि स्वस्मिन् श्रमणत्व ' मन्यमानाः इत्यर्थः यदि प्राणबधं अपि न जानन्ति तदाऽम्येषां मृषावादादीनान्तु ज्ञानन्तेषु कुतएव सम्भाव्यते कथम्भतास्ते मन्दमिथ्यात्व रोगग्रस्तापुनः कथम्भूतास्ते बालाः विवेकहीनाः विवेकहीनत्व' हितेषां पापशास्त्रेषु धर्मशास्त्रबुद्धित्वात् तद्यथा ब्रह्मण ं ब्राह्मणं' आलभेत इन्द्राय चत्र' आलभेत मरुद्धो वैश्यं तमसे शूद्रं तथा यस्य बुद्धिर्नलिप्येत हत्वा सर्वमिदं जगत् आकाशमिव पङ्क ेन नासौ पापेन लिप्यते १ धर्मोहि बाले रज्ञयः ८ नहुषाण वहं अणजाणे मुञ्चिज्ज कयाइ सव्वदुक्खाणं एवा यरिएहिं अक्वायं जेहिं इमा साहुपत्रत्तो धम्मो तैः श्रायैः पूज्यः श्राचार्यैः एवं आख्यातं इत्युक्त' तैः कैः यैः आचार्यैः अयं साधुधर्मः साध्वाचारः अथवा सम्यग् धर्मः प्रज्ञप्तः कथितः इतीति किं जो प्राणिबधं जौवस्य हिंसां अनुजानन् अनुमोदयन् हुइति निश्येन कदापि सर्वदुःखेभ्यो न मुच्येत अत्र प्राणिबधस्य अनुमोदनाया स्यागात् करणकारणयो रपि त्याग उक्तः प्राणबधकरण कारणानुमतित्यागाच मृषावादा दत्ता दान मैथुन परिग्रहादी नामपि करणकारणानुमतस्वापि निषेधा नरयंगच्छतिबालापावियाहिं दिट्ठीहिं ७॥ नहुपाणवहं अणुजाणे मुचेज्जकयाइ सव्वदुक्वाणं । एवा यरिएहिं अक्खा हिंजेहिं इमोसाहु धम्मोपम्णत्तो ८ ॥ पाणेयनाइ वाएज्जा सेसमौएत्ति बुच्चई । ताई तओसे पावयं कम्म' निज्जाइउदयं
****************************
कदाचित् सर्व दुक्ख थको मुकाइनहो एवं आचार्यै स्तोर्थङ्करैराख्यातं इम तीर्थ' करगण धरे कयं यैः अयं साधु धर्बोप्रज्ञप्तः कथितः जे तीर्थकरे ए साधु धर्म कछु' प्ररुथ्यो ८ प्राणान् नातिपातयेत् विनाशयेत् विनासन करे प्राणो जीवने मारे नहीं ससाधुः समितः कथ्यते ते साधुपांच समिते समितो कहोइ ततो अनन्तरं पापकर्म: निश्चयेन नगच्छति ते पुरस पापने विसे न जाये यथास्थलात् उच्च प्रदेशात् उदकं याति जिम उच्च प्रदेश थौ पाणी ढलो
राय धनपतसिंह बाहादुर का आ० सं० उ० ४१ मा भाग
