________________
१ टीका
तौत्युपनयः १० मुहु मुई माहगुणे जयन्तं अणेगरूवा समणश्वरन्त फासा फुसन्तौ असमञ्चसच्च न तेसु भिक्खू मणसापत्रोसे ११ स्पर्शाः सृश्यन्ते इन्द्रिय
रिति स्पर्शा: शब्दादयो विषयाः श्रमणं साधं असमञ्जसं प्रतिकूलं यथास्यात्तथा स्पृशन्ति साधं प्रति दुःक्खदा भवन्ति कौदृशाः स्पर्शः अनेक रूपाः वयो. १८८ *
8 विंधति विधाः साधु किं कुर्वन्त' मुहुर्मुटु र २ मोहस्य गुणान् जयन्त' शब्दादि विषयान् जयन्त भिक्षुस्तेषु प्रतिलामेषु अनुलोमेषु वान प्रादु
थेत प्रवेषं न कुर्वोत न च हर्षितोपि भवेत् इत्यर्थः ११ मन्दाय फासा बहुली हणिज्जा तहप्पगारेसु मणं न कुष्जा र खेज्ज कोहं विशाइन माण' मायं न मेवेज्ज पहिज्ज लोहं १५ च पुनःसाधुस्तथा प्रकारेषु विषयेषु मनी न कुर्या तथाप्रकारेषु इति कोशेष स्पर्धाः कीदृशाः सन्ति तानाह स्पीः मन्दावर्तन्ते मन्द यन्ति विवेकिनं इति मन्दाः पुनः कीदृशाः स्पाः बहुलोभनीयाबहुलीभयन्ति लोभ मुत्पादयन्तीति बहुलोभनीयाः पुनः साधुः क्रोधं रक्षेन पुनर्मानं
जसंचनतेमुभिक्खूमणसाप उस्मे ॥११॥ मंदाय फासा बहुलो हणिज्जा तहप्पगारसु मणं न कुज्जा। रक्वेज कोहं नतेषु भिक्षुः मनसा प्रदेषं कुर्यात् ते स्पर्थ उपरि साधू हेष न आण ११ मन्दयन्ति विवेकिनमज्ञता नयन्ती मन्दाः प्रचुरः लोभनामा स्त्रीना स्पर्थपुरुषने मन्दपणे मूढ़पणे घणु लोभावेछे तथा प्रकारेषु स्पर्शादिषु मनो न कुर्यात् तथाप्रकार साधूस्त्री तणाहाव भावस्पर्शनने विषे मन स्फे टयेत् क्रोधं विनिवार येत् मानं साधु क्रोध न करे मान फेड़े मायं न सेवयेत् लोभं स्फे टयेत् मायाने न सेवे लोभने टाले १२ ये संस्कृताः तुच्छतत्त्वज्ञाः बौदाद्याः ते संस्कृत
भाषाना बोलणहारतुच्छपरवादी वादना करणहार ते प्रेमद्देषानुगताः परवसाः ते रागद्दे धने वसि पचा परवस पड्या थका फरसे के एते परवादिनी • अन्यतोर्थिकाऽधर्माः तान् निन्दन् ए पर अन्यतौर्थोऽधर्मीने निन्दतो धको अभिलिखेत् जानादीन् गुणान् यापम त्तिः समाप्तो ब्रवीमि साधु संयमनागुण
बांछ संयमने विष वः जिहां लगे शरीरभेद न पामे तिहां लगेधर्मने विर्ष प्रवत्त १३ इति चतुर्थ अध्ययनं असंस्कृतम् संपूर्णम् ॥ अथ अकाममरणं
सूब
राय धमपतसिंह बाहादुर का प्रा०सं०७• ४१ मा भाग
भाषा
