________________
१. टीका अ.४
१८४
खजमादाय तत्रगतः शब्दिता सा आवाता तेन दृष्टा अतीव रूपवती अवदत् कुतस्त्वमावातः सप्राह गृहाणेमं खड्ग तद्दर्शनमात्रेणैवतया सर्वन्तस्य स्व घाट स्वरूपं जातं मनस्य वशीक निगृहनं कृतं अगडदत्तस्तद्ग्रहाभ्यन्तरं नौतः दत्तमासनं तत्र स उपविष्टः तया विशिष्टादरेण शय्यारचिता भणितञ्च खामिन्नत्र विश्राम्यतां तयोत्युक्त सुप्तस्तत्रागड़दत्तः सा यहाइहिनिर्गता तावता अगड़दतेन चिन्तितं अस्थापि विश्वासो नैव कार्य इति शय्यात उत्थाय पन्यत्र गृहकोणे स्थितः स: तया तु शय्यो परिष्टात् पूर्व यन्त्रचालनेनैव मुक्ता शिला पतन्त्या तया शय्यां चूर्णिता साऽत्यन्त हर्षवती दत्ततालं भणति हतो मया भ्राघातकस्ततोऽगड़ दत्तेन त्वरितं सा केशेषु गृहौता भणिता हा दासिकेयं ते धोस्व मा हनिश्चन्ति सा तत्पादयोः पतिता तव चरणो मे शरणमिति बभाण अथ तेन सा मा भयं कुर्बिति आखासिता स्वकर रहौता राजकुले नौता कथितय समस्तो वृत्तान्तः राज्ञो सोऽगड़दत्तः पूजितः प्रशंसितथ एवं अप्रमत्ता इहैव कल्याणभाजी भवन्ति उक्तो द्रव्यमुप्तेषु प्रतिबुद्धजीवि दृष्टान्तः एतावदुत्तराध्ययन बृहहत्तिगतं अगड़दत्ताख्यानं लिखितं अथ कथाग्रन्यलिखितं अगड़दत्ताख्यानं लिख्यते शकपुर सुन्दरतृपः तस्य सुलसा प्रिया तत्म तोऽगड़दत्त: स च सप्तव्यसनानि सेवते लोकानां गृहेचप्यन्यायं करोति लोकैस्तदुपालमा राजी दत्ताः राज्ञा स निर्वासितो गतो वाराणस्यां पवनचण्डोपाध्यायग्रह स्थितः हिसप्तति ७२ कलादान्जातः गृहोद्याने कलाभ्यासं कुर्वन् प्रत्यासन्न ग्रहगवाक्षस्थया प्रधानश्रेष्ठिसतया मदनमञ्जस्तिद्रूपमोहितया च तया प्रक्षिप्त पुष्यस्तवकः सञ्जातप्रौतिस्तन्मय एवजातः अन्यदा तुरगारूढ़ः स नगरमध्ये गच्छवस्ति तावता ईदृशी लोक कोलाहलः श्रुतः यथा किंच लिउच्च समुही किंवा जलिउहु आसणो घोरी किं पत्तिरिउमेण तड़ि दंडो निवडिउ किंवा १ मंठेण विपरिचत्ती मारतो मडिगीयरं पत्ती सवडं मुहं चलंतं कालुब्ब अकारण कुछो २ तावता तेन कुमारण अख मुक्ता सहस्तौगजमदनविद्यया दांत पश्चात्तमारुह्य राजकुलासन मायातो राजा दृष्ट आकारितो मानपूर्व कुमारण तं गजमालानस्तम्भे
राय धनपतसिंह बाहादुर का आ.सं.उ. ४१ मा भाग