________________
उ०टीका
NU
करणं कारणच दूरतएव त्यक्त' यदा मनस्यपि चिकित्साचिन्तनं साधुन कुर्यात् कीदृशः साधुरामगवेषकः आत्मानं संयमजीवं गवषयतीति आम गवेषकः एतादृशः सन् सञ्चिक्खे समाधिना तिष्टेत् पौडया पौडितो न क्रन्देत् इत्यर्थः सुयस्मात् कारणात् श्रामण्यं साधुत्वं एयं एतदेव अंइति यस्मात् रोगे समुत्पन्न वयं चिकित्सा न कुर्यात् अन्ये नापि न कारयेत् जिनकल्पिकापेक्षयायमाचारः स्थविरकल्पिकाः पुनः कारयंत्यपि इति वृद्धसंप्रदायः ।
अत्र काल वेशिककथा ३३ मथुरायां जितशत्रुनृपोऽतिसुरूपां कालाख्यां वेश्यां अन्तःपुरेऽक्षिपत् तस्था पुत्र: कालवैश्यकस्तस्य भजनी मुहशैलनगरवामिमा 8 परिणीता अन्यदा स कुमारः शृगालशब्द' श्रुत्वा स्वभृत्यान् अपृच्छत् कस्यायं स्वरः ते रूचे फेरुकवरीयं कुमारेणोक्त फेरुकोऽत्रानीयतां तैरानीतः४.
मृगालः कुमारण हन्यमान खोखोति कुर्वाणो मृतः अकामनिर्जरयाष्यन्तरी जातः अन्यदा कुमारः स्थविरान्तके प्रव्रजित: गौतार्थो जातः एकाको विहरन् प्रतिमा प्रतिपत्र तत्सरिरेरोगी बभूव न चिकित्सा कारयति नाप्यौषधं करोति तथाविधप्रत्याख्यानात् अन्यदा विहरवऽसौ मुहशैलपुर गतः तत्र तबगरस्वामिपरीणीतया तद्भगिन्यार्थोनौषधमिश्रा भिक्षा दत्ता तेन चाजानताझेनौषधमित्र आहारी गृहीतः औषध प्रयोग च ज्ञात भग्नं मे प्रत्याख्यान मित्याधिकरणदोषशंकया भक्त प्रत्याख्यानं पुराइहि तत्र च तेन शृगालजौवेन व्यन्तरीभूतनो पयोगदानेनासौ उपलक्षित: समुत्पन्न वैरेण च नवप्रसूतशिवारूपण खीखोकुर्वता खाद्यमानः शिवोपसर्गम रोग' च सोढवान् एव मान्य रपि रोग: सोढव्यः अथ रोगादि युक्तस्य शयनादौ दुःसह ढणस्पर्श स्यात् अत स्तत्परोषहमाह अचेलगस्म लूहस्म सञ्जयस्मतविस्मणी तणेस सुयमाणस्म हुज्जा गायविराहण ३४ आयवस्म निवारणं अउला हवइ वेयणा एवं नच्चा नसेवंति तंतुजं तणतज्जिया ३५ तपस्विनः संयतस्थ ढणेषु शयमा नस्य तृणैर्गात्रविराधना भवेत् कीदृशस्य संयतस्य अचेल कस्य वस्वरहितस्य पुन: कोदृशस्य रूक्षस्य तैलाभ्यंगादिरहितस्य यदा शरीरे तृणैः क्त्वा पौड़ास्यात्त दाकिं कुर्यादि त्याह आयवस्म ति तृणतर्जिता
राय धनपतसिंह बाहादुर का आ० सं० उ०४१ मा भाग
