________________
उ० टोका
श्र० २ १०२
सूत्र
भाषा
XX RA
बलदेव मुनिना प्रतिबोधिता सा बालगलात् पाशं दूरीचकार ततो भिक्षार्थं ग्रामप्रवेशनियमो गृहीतः वने एव तृणकाष्टहारकेभ्यो भिक्षां गृहाती यदि तेभ्यो न प्राप्नोति तदा तप एवं करोतीति यथा बलदेवेन तुच्छ लोकेम्यापि भिक्षा मार्गिता ततो याज्यापरोषहः सोठ स्तथापरैरपि सोढव्यः एवं याज्यापरौषहे बलदेवकथा अथ याज्जायां न लभेत् तदा अलाभपरौषहोपि सोढव्यः अतः अलाभपरोषह माह परंसु घासमेसिज्जा भो पर fनट्ठिए लडेपिण्डे अलई वा नागुतप्पिन्न पण्डिए ३० अज्जेवाहं नलम्भामि अविलाभो सुए सिया जो एवं पडिसचिव अलाभो तं नतज्जए ३१ साधुः परेषु ग्टहस्थेषु ग्रासं कवलं एषयेत् तत्र च भोजने ओदनादी परिनिष्टिते सम्पूर्णे सिद्ध वा लब्ध प्राप्त सति वा अथवा अलब्ध अल्पे लब्ध अनिष्टे लब्धवा पण्डितो मुनिर्न अनुटप्पेत् लब्धिमानहं यतो मया सम्पर्णमिष्टं वा आहारं लब्ध' अनिष्टे अल्प वा अलब्ध तथा न दूयेत इति अनुक्तोम्यर्थो गृह्यते ३० तदा किं कुर्यादित्याह श्रद्यैव अहं आहारं न लभामि अपि सम्भावनायां सम्भावयामि अद्यैव आहारं न प्राप्त परं सुरइति स्वः प्रभाते आगामि
नाणुतप्पेज्जपंडिए ।३०। अज्जेवाहं नलम्भामि अविलाभो सुएसिया जो एवं पडिमंचिक्ख अलाभोतं नतज्जए ॥३०॥ अथा सूत्रमाह अलाभ परिसह १५ मो कहेके प० गृहस्थना घर विखेषों० आहार म० भो० भोजननी पनेथे ल० ला थके पिं० आहार अ० अण ला थके वा० अथवा ना हर्षविखवादरूप पश्चात्तापनकरे प० पंडित २० अ० आज नथो पामतोएहवी संभाव नाइके लाभ सु० भागलें सि० संभवाना होइ जो॰ जे साधुनें ए॰ एणोपरे य० दोन पणारहितमन एहवो अ० अलाभ परोषह तं० तेसाधुनेन०नजी मथो ते साधु ३१ न जाणो नउ० ऊपनोदु० दुख नानाप्रमुख वे० फोडांदिकवेदनाने दुदु खे पौड्योथको अ० अदीनपणा रहित था थिरकरें प० पोतानि प्रज्ञाथी तिहां हि० रोग अहियासे २३ अलाभपरौसह दृष्टांत पाइले भवे गांमनो पटेल हु'तो पांचसे हलबहावतो एकदा त्रिपुहरे भात पाणी आव्या पूठेचां न लेई हलकोड़ाव्योडाव्यो पनरें
*********************************** राय धनपतसिंह बाहादुर का आ० सं० उ० ४१ मा भाग