________________
( ૯ ) આ સમિતાચાય .
અચળપુર દેશમાં કન્યા અને પૂર્ણા નામની બે નદીઓની વચ્ચેના પ્રદેશમાં કેટલાક તાપસા વસતા હતા; તેમાં પાદ લેપ જાણનારા એક. તાપસ હતા, જે પગે લેપ કરીને જળ ઉપર પણ સ્થળની પેઠે ચાલતા હતા; તે • જોઈ આશ્ચર્ય પામેલા જૈન લેાકાની તે હાંસી કરતા કે, તમારા ધર્મમાં અમારા ધર્મ જેવા કાઈ પ્રભાવિક પુછ્યા નથી. એક વખતે વજ્રસ્વામિના મામા આર્યસમિતજી ત્યાં પધાર્યા, તેમને શ્રાવકાએ તે વૃતાંત કહ્યું. ત્યારે આ ચાર્યજીએ કહ્યું કે, તે આષધિના લેપ કરી જળપર ચાલે છે, તેમાં કંઈ પણ દૈવિક પ્રયોગ નથી; તેની જો તમારે ખાતરી કરવી હાય ! તેને ભેાજન માટે મેાલાવી તેના પગ ખૂબ ધસીને ધોઈ નાંખો, જેથી લેપ ઉતરી જવાથી તે જળપર ચાલી શકરો નહીં. પછી શ્રાવકાએ ઘણાજ વિનયથી તેને ભેાજ જન માટે ઘેર લાવી, તેના પગ એવા ઘસીને ધાયા કે, તેપરના લેપના ધ પણ રહ્યા નહીં; આથી તે તાપસને એટલા તે ખેદ થયા કે તેને તે ભેાજન પણ ખીલકુલ ભાખ્યું નહીં; પછી તેણે જાણ્યું કે, કદાચ જો થોડા ઘણા લેપ હજી પગપર રહ્યા હશે તે। સુખેથી નદી ઉતરી જઇશ. એમ વિચારી તે નદી કિનારે આવ્યા; ત્યાં કુતૂલ લેવાની ઈચ્છાથી ધણા લોકો એકઠા થયા. પછી જેવા તે તાપસ નદીમાં ચાલવા લાગ્યો, તેવેાજ કિનારાપરજ કમંડલુની પેઠે જીડવા લાગ્યા તે નંઇ લોકોએ તેની ઠંગ વિદ્યા નણીને તેને ઘણાજ ધિકકાર્યાં. એવામાં ત્યાં આ સમિતજી મહારાજ પણ આવી પહોંચ્યા; તથા જૈન શાસ નની ઉન્નત્તિ માટે તેમણે નદી કિનારે આવી મંત્ર જપી કહ્યું કે, હે પુત્રી! અમારે બીજે કાંઠે જવુ છે; તે વચનની સાથે તે નદીના બન્ને તીરા એકમાંથઈ ગયાં, જેથી આચાય . મહારાજ પરિવારહિત સામે કિનારે આવ્યા. શ્રી સમિતજીના એવા પ્રભાવ જોઈ ને તે સર્વ તાપસાએ મિથ્યાત્વ તજીને તેમની પાસે દીક્ષા લીધી, અને તે તાપસમુનિ તથા તેમના વંશને શ્રાદ્દીપવા
સીના નામથી શાસ્ત્રમાં પ્રસિધ્ધ થયા.
1
હવે અહીં વજ્રસ્વામી જયારે ત્રણ વર્ષના થયા, ત્યારે ધનગિરિજી આદિક વિહાર કરતા પાછા ત્યાં આવ્યા, સુનદાએ પ્રથમથી વિચાર કર્યો હતો કે,
જ્યારે ધનગિરિજી અહીં આવશે, ત્યારે તેમને કહીને હું મારેા પુત્ર પાછા લઇશ. તેથી ધનગિજીને આવેલા જાણીને તેમની પાસે આવી પોતાના