________________
( ૩૩ ) આવું વિચારી તે પ્રવાસી ઉભું રહે ત્યાં આકાશમાંથી અદશ્ય વાણુ ઉત્પન્ન થઇ –“હે પ્રવાસી, આ નગર સત્ય નથી. માત્ર બેધને માટે તેને દર્શાવવામાં આવ્યું છે, આ નગરને ઉપય તું તારા શરીર ઉપર ઉતારજે. આ નગર તે એક શરીરે સમજજે, તેને જે નવ દરવાજા છે, તે તેની નવ ઈદ્રિને દ્વાર જાણજે. દરેક દરવાજે જે ચોકીદાર બેઠા છે, તે તે ઈદ્રિના વિષય છે. તે નગર સર્વથી ભિન્ન દેખાય છે, તે ઉપરથી સમજી લેજે કે, આ શરીર ચિદાનંદ પરમાત્માથી ભિન્ન રહેલું છે.
આ પ્રમાણે બોધનાં વચને ઊચ્ચારી તે અદશ્ય વાણું વિરામ પામી ગઈ તેના સુબોધક વચન સાંભળી પ્રવાસીને વિશેષ પ્રસન્નતા પ્રાપ્ત થઈ. ચિદાનંદ આત્મા અને શરીરની ભિન્નતા જાણી તેની તસ્વદષ્ટીમાં વિશેષ પ્રકાશ પડી ગયે. તે અદૃશ્ય વાણું કોની હશે? તેને માટે તેના મનમાં શંકા થઈ પણ છેવટે આ તત્વ ભૂમિને કેઈ ચમત્કાર હશે એવું માની અને હૃદયમાં સંતોષ પામી તેણે પિતાને પ્રવાસ આગળ ચલાવ્યું.
તત્ત્વ ભૂમિની સુંદર રચના જોતા જેતે પ્રવાસી આગળ ચાલે, ત્યાં એક ચિતન્ય સ્વરૂપ તેના જેવામાં આવ્યું. તેને જોતાંજ પ્રવાસીના હૃદયમાં પરમાનંદ પ્રગટ થઈ આવ્યું. તેના આનંદ સાગરને ઊમિએ ઊછળવા લાગ્યા અને જાણ નિર્મળ દ્રષ્ટિ ઉપર અમૃતનું સિંચન થતું હોય તે ઉત્તમ અનુભવ તેને પ્રાપ્ત થવા લાગ્યું. તે શીતળ અને શાંત સ્વરૂપનું દર્શન કરી પ્રવાસીએ પ્રેમપૂર્વક પ્રશ્ન કર્યો–હે શાંત મૂર્તિ શુદ્ધ સ્વરૂપ આપ કેણ છે? આપની શુદ્ધ પ્રકાશન મય પ્રતિમાનું અવલોકન મને અતુળ આનંદ ઉત્પન્ન કરે છે. આપના સ્વરૂપની આસપાસ રહેલું આ મંડળ મારા અંતરની પ્રતિમા ઊપર સારે પ્રકાશ પાડે છે.
