________________
(૪૧૨ )
ક્રાધાદિક ચારેને નિગ્રહુ એ ચરણ સત્તરિ માનેછ ચવિધિપ’ડ વસતિવસ પાત્રહ નિષણ એ લેવેજી સમિતિ પાંચવળી પિંડમા ખારહ: ભાવના મારહ સેવેજી પચવીસ પિડેલેણ પણ ઈંદ્રિય વિષય વિકારથી વારેજી ત્રણ ગુપ્તિને ચાર અભિગ્રહ દ્રવ્યાદિક સ‘ભારેજી કર્ણસત્તર એવી સેવે ગુણ અનેક વળી ધારેછ સમી સાધુ તે તેહુને કહીએ બીજા વિનામ ધારેજી એગુણવિષ્ણુ પ્રવૃજ્યા મેલી આવિકાતે તાલેજ તે ષટકાય અસયમી જાણેા ધર્મીદાસ ગણી ખેલેન્ટ જ્ઞાનવિમલ ગુરૂ ધરીને સયમ શુદ્ધ આરાધાજી જિમ અનેાપમ શિવસુખ સાધા જગમાં સુચશે વાધાજી
અથ બાહુબલીની સજ્ઝાય, રાગ ગાડી ચાલીની એ દેશી.
แจแ
રૂતિ.
"શા
૫૪૫
"પા
แร่แ
ાણા
un
તક્ષશિલા નગરીના નાયક લાયક સયમ ધારી પાયક પિાયે નમે ચક્રી વિનતી કરે મનેાહારી દેરાણી બહુ દિયે આલભા એકવાર ઘરે આવે બાહુબલિ અતુલિ અલ બધવ ફિરી ન કરૂ હવે દાવા અભિમાની અભિનવ અનમિ જીમ ભત્રીજ નમી વિનમી ઇમ અપરાધ ખમાવી પાહતા ઘરે ચક્રી પદ પ્રણમી જનક ચાલે જે અંગજ ચાલે તેહી અગજ વારૂ એ ઉખાણા ચિત્ત ધરીને રહ્યા વરસ સીમ અણહારૂ શીત તાપ વાતાદિક સિંહ ન ગણે મને અભિમાને લઘુ મધવને કહે કિમ નમીયે રહે કાઉસ્સગ્ગ ધરી ધ્યાને કેવ જ્ઞાનને માન એહુને ઇમ ઝગડા ભહુ લાગ્યું. જ્ઞાનમલ જિણે અવસર જાણી અદ્યપી છે નીરામે બ્રાહ્મી સુકરી સાધવિ આવે ગાલે મધુરાં ગીત
"રા
શા
