________________
त्रिलोकसारे
कारणप्रतिपत्तिपूर्वकत्वात् कार्यप्रतिपत्तेरिति तामपि त्यजति;तं उवरि भणिस्सामो संखेजमसंखणंतमिदि तिविहं । संखंतिल्लदु तिविहं परित्तजुत्तंति दुगवारं ॥ १३ ॥
ता उपरि मणिष्यामः संख्येयं असंख्यं अनंतमिति त्रिविधम् । ' संख्यं अंतिमद्विकं त्रिविधं परीतं युक्तं इति त्रिकवारम् ॥ १३ ॥
तं उवरि । तामुपरि भणिष्याम इति । अवशिष्टभेद उच्यते-संख्येयं असंख्यं अनंतमिति त्रिविधं । संख्यं अंतिमद्विकं त्रिविधं-परीतं युक्तं द्विकवारमिति ॥ १३॥ ते अवर मज्झ जेटुं तिविहा संखेज्जजाणणणिमित्तं । अणवत्थ सलागा पडिमहासला चारि कुंडाणि॥१४॥ तानि अवरं मध्यं ज्येष्ठं त्रिविधा संख्येयज्ञाननिमित्तम् । अनवस्था शलाका प्रतिमहाशला चत्वारि कुंडानि ॥ १४ ॥ ते अवर । तानि सप्तापि स्थानानि जघन्यं मध्यम उत्कृष्टमिति विधा। संख्येयज्ञानानिमित्तं अनवस्था शलाका प्रतिशलाका महाशलाकेति च चत्वारि कुंडानि कल्पयितव्यानि ॥ १४ ॥ अथ चतुर्णा कुंडानां व्यासादिप्रतीत्यर्थमाह;जोयणलक्खं वासो सहस्समुस्सेहमेत्थ सबसि। दुप्पहुदिसरिसवेहि अणवत्था पूरयेदव्वा ॥ १५॥
योजनलक्षं व्यासः सहस्रमुत्सेध अत्र सर्वेषाम् । द्विप्रभृतिसर्षपैः अनवस्था पूरयितव्या ॥ १५ ॥ जोयण। योजनलक्षं व्यासः सहस्रमुत्सेधः स्यात् । अब सर्वेषां कुंडानां द्विप्रभृतिसर्षपैरनवस्था पूरयितव्या ॥ १५ ॥
