________________
૧૨૮ માન્ય રાખી છે તેથી તેની પુષ્ટિ પણ પહેલા લખેલ અંબડ શ્રાવકના અધિકારની માફક સમજી લેવું અન્યતીર્થીને વંદનાદિ નહીં કરવાના કથનમાં અન્ય તીર્થ શબ્દથી બીજાના સાધુ તો આવી જ જાય છે તેનું અલગ સૂચન કરવું વ્યર્થ છે અને અન્યતીથિના વંદનનો અભાવ જ પોતાના તીર્થી વંદનીય સાધુનું વંદન સિદ્ધ કરે છે તો પછી ચૈત્ય શબ્દનો અર્થ બગાડીને સાધુ એવો વિપરિત જુદો અર્થ કરવો કોઈપણ રીતે ઘટિત (યોગ્ય) નથી અને અન્યતીર્થિના ગ્રહણથી જૈનમૂર્તિને જૈનપણે માને ત્યારે તો ખરેખર પ્રશંસાને યોગ્ય છે. પરંતુ જયારે તેને ભૈરવરૂપથી માને અને અમો વંદન કરીએ ત્યારે મિથ્યાત્વની પુષ્ટિ થાય તે સ્પષ્ટપણે સાબિત થાય છે. અને ચૈત્યનો સાધુ અર્થ કરવો તે કોશ, અનુભવ અને યુક્તિથી પણ બધી રીતે બાધિત છે અને સિદ્ધાંતોમાં મૂર્તિપૂજા ક્યાંય છે નહીં. આ પ્રમાણે કહેવું છે ઘુવડ કહે કે આકાશમાં સૂર્ય નથી. તેવા કથનના જેવું છે.
પેજ ૩૭માં ચારણમુનિની વાત પણ એક પક્ષીય લેખ લખીને જનતાને ભ્રમમાં નાંખી દીધી છે. કારણ કે રતનલાલજી પહેલા લખે છે કે આ તો શક્તિની વાત છે. અર્થાત્ કોઈ આવતું જતું નથી જો આ વાત સાચી હોય તો “તહિ ચેઈઆઈ નંદ” ત્યાં ચૈત્યવંદન કરે છે અને ચૈત્યવંદન કરીને અહીંયા આવે છે એવું લખેલું ન હોત, પરંતુ જઈ શકે, આવી શકે, પ્રભુ વંદન કરી શકે આ પ્રમાણે લખેલું
