________________
कल्प
सूत्र
प्रत
सूत्रांक
[१५४ ]
गाथा
॥२..॥
दीप
अनुक्रम [१५८]
कल्प. सुबो
व्या० ७
॥ १२८ ॥
Jan Education XI
दशाश्रुतस्कंध-अध्ययनं-८ “कल्पसूत्र”- (मूलं + वृत्तिः)
........... व्याख्यान [७] मूलं [ १५४] / गाथा [२...] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.. दशाश्रुतस्कंध अध्ययन-८ “कल्पसूत्र" मूलं एवं विनयविजयजी रचिता वृत्तिः:
कुशस्थलेश प्रसेनजिन्नृपपुत्रीं प्रभावतीनाम्नीं कनीं आगृह्य पित्रा परिणायितः अन्येयुर्गवाक्षस्यः स्वामी एकस्यां दिशि गच्छतः पुष्पादिपूजोपकरणसहितान्नागरान्नागरींश्च निरीक्ष्य एते क गच्छन्तीति कञ्चित्पप्रच्छ, स आह- प्रभो ! कुत्रचित्सन्निवेशे वास्तव्यो दरिद्रो मृतमातापितृको ब्राह्मणपुत्रः कृपया लोकैर्जीवितः कमठनामाऽऽसीत्, स च एकदा रत्नाभरणभूषितान् नागरान् वीक्ष्य अहो एतत्प्रागजन्मतपसः फलमिति विचिन्त्य पश्चाग्न्यादिमहाकष्ठानुष्ठायी तपखी जातः सोऽयं पुर्या बहिरागतोऽस्ति, तं पूजितुं लोका गच्छन्तीति निशम्प प्रभुरपि सपरिवारस्तं द्रष्टुं ययौ, तत्र काष्ठान्तर्दह्यमानं महासर्प ज्ञानेन विज्ञाय करुणासमुद्रो भगवानाह - 'अहो मूढ ! तपस्विन्! किं दयां बिना वृथा कष्टं करोषि यतः - कृपानदीमहातीरे, सर्वे धर्मास्तृणाङ्कुराः । तस्यां शोषमुपेतायां कियनन्दन्ति ते चिरम् ॥ १ ॥" इत्याकर्ण्य क्रुद्धः कमठोऽवोचत्-राजपुत्रा हि गजाश्वादिक्रीडां कर्त्तुं जानन्ति, धर्म तु वयं तपोधना एवं जानीमः, ततः खामिनाऽग्निकुण्डात् ज्वलत्काष्ठं आकृष्य कुठारेण द्विधा कारयित्वा च तापव्याकुलः सर्पो निष्कासितः, स च भगवन्नियुक्त पुरुषमुखान्नमस्कारान प्रत्याख्यानं च निशम्य तत्क्षणं विपथ धरणेन्द्रो जातः, अहो ज्ञानीति जनैः स्तूयमानः स्वामी स्वगृहं ययौ, कमठोऽपि तपस्तप्त्वा मेघकुमारेषु मेघमाली जातः ॥ (१५४) ॥
( पासे णं अरहा पुरिसादाणीए ) पार्श्वः अर्हन् पुरुषादानीयः ( दक्खे दक्खम्पन्ने ) दक्षः दक्षप्रतिज्ञः ( पडिवे अल्लीणे भद्दए विणीए ) रूपवान् गुणैरालिङ्गितः भद्रकः विनयवान् (तीसं वासाई अगारवासम
For Pile & Fersonal Use O
~274~
दीक्षायै लौकान्तिका
गमः सू.
१५५
२०
२५ ॥१२८॥
२८
janatalyag)