________________
श्री आगमीय-सूक्तावलि-आदि आगमीय लोकोक्तय: [ओघनियुक्ति+दशवैकालिक-लोकोक्तय:] मुनि दीपरत्नसागरेण पुन: संकलिता आगमीय-सूक्तावलि-आदि आगम-संबंधी-साहित्य
ओष
आगमीयलोकोक्ती
॥५६॥
.44
प्रथमालिका वा यो गतस्तस्य था हस्ते कथं नु स राजा यो न रक्षति ? (८५-१०) संदिशन्ति (१०१-२५)
कथं नु स बयाकरणो योऽपशब्दान् तस्य हस्ते संदिशति । (१०२-१६). प्रयुक्त। (८५-९०) रात्री दक्षिणाया दिश उत्तरायां दिशि न सा महं नोवि अहपि तीसे । (९३-१६) देवाः प्रयान्ति (इति) लोके श्रुतिः। पृथकर्मफलभुजो हि प्राणिनः । (९४-९)
(१२५-९) | घुणक्खरमिव । (१११-२०) | मोहनरसो भयेन ह्रियते । (१५३-१७) घरट्टभ्रमणकल्पम् । (११५-२५) वक्तारो लोके दृशाः, यदुत जीवोऽनेन हिं- शिष्टाचरितो मार्गः शिष्टेरनुगन्तव्यः । सितो-विनाशितः, तथा घटोऽनेन हिंसितो-विनाशितः । (२२१-१०)
पूर्व निरामयोऽहमासं संप्रति सामयोजातः, अथ दशवैकालिकलोकोक्तयः
सामयो वा निरामय इति । (१३१-१२)
दद्यते गिरिगलति भाजनमनुदरा कन्या शास्त्राणि चादिमध्यावसानमङ्गलभाजि अलोमा एडकेति । (२०९-१) भवन्ति । (२-२०)
घुणाक्षरन्यायः । (२१०-२७) एए उबसंता तवस्सिणो असञ्चं ण वयंति। अचक्खुओ व नेता, बुद्धिमन्ने उसे गिरा। (१०-२२)
(२१२-२८) क्षेत्रे दानादि सफलम् । (१८-१८) | देहे दुःखं महाफलं, संचिन्त्य ।
(२३२-१०) ठिओ अठाचई परं । (२५६-२५) गिहिजोग परिवजए जे स भिक्खू ।।
(२६५-२६) आ पुढविसमे मुणी हविजा । (२६७-३)
ग | नियुक्तिपुराणः पतित इति कृत्सित नामधेयम् ।
(२७६-२६)
मो दशबैकाअनुस्रोतःसुखो लोकः । (२७९-१७) डालिकयोविष मृत्युः दधि वपुषी प्रत्यक्षो ज्वरः । र लोकोक्तयः
(२७२-२०) आयुघृतं तन्दुलान्वर्षति पर्जन्यः ।
(२७९-२२) विहारचरिआ इसिणं पसस्था । (२८०-२) असंकिलिटेहिं समं वसिज्जा । (२८०-७) अप्पाखलु सयय रक्खिअन्यो। (२८२-१३) जहा लोगे अमेहिं अणुगतं तम्भ अभंतरो भणर एवं सोवि कामभोगपिया
॥५६॥
२
~64~
