________________
आगम
(४०)
"आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-३ अध्ययनं [-], नियुक्ति: [७५८], विभा गाथा [२२५६], भाष्यं [१३७...], मूलं - /गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सूत्राक
CAKACar
व्युत्पत्तिनिमित्तासम्भवात् , सिद्धस्त्वात्मादिशब्दवाच्यः, अतति-सातत्येन गच्छति तांस्तान ज्ञानदर्शनसुखादिपर्यायानित्याद्यात्मादिशब्दव्युत्पत्तिनिमित्तसम्भवात् , उक्तं च-"एवं जीवं जीवो संसारी पाणधारणाणुगो । सिद्धो पुण
रज्जीवो जीवणपरिणामरहिओत्ति ॥१॥"(वि. २२५६) एवम्भूतशब्दव्युत्पत्तिश्चैवम्-एवंशब्द: प्रकारवचनः, एवं #यथा व्युत्पादितस्तं प्रकारं भूत:-पाठः एवंभूतः-शब्दस्तत्समर्थनप्रधानो नयोऽप्येवंभूतः उपचारात्, एवंभूतशब्दसमर्थना *
चास्य प्रागेवोपदर्शिता, यथा यस्मिन्नर्थे शब्दो व्युत्पाद्यते स व्युत्पत्तिनिमित्तमर्थों यदेव स्वरूपतो वर्तते तदैव तं शब्दं हु प्रवर्चमानममिप्रैति, न शेषकालं, यथोदकाद्याहरणवेलायां योषिदादिमस्तकारुढो विशिष्टचेष्टावान् घटो घटशब्दवाच्यो, न शेषो, घटशब्दप्रवृत्तिनिमित्तशून्यत्वात् , पटादिवत् , तथा घटशब्दोऽपि तत्त्वतः स एव द्रष्टव्यो यश्चेष्टावन्तमर्थे प्रतिपा-1
दयति, न शेषः, शेषस्य स्वाभिधेयार्थशून्यत्वादिति ॥ अमीषां च नैगमादिनयानामनुयोगद्वारेषु प्रस्थकदृष्टान्तेन वसतिदृष्टादान्तेन च भावना कृता, सा चोपयोगिनीति विनेयजनानुग्रहाय लेशतो वक्ष्यते, तत्रेयं प्रस्थकदृष्टान्तभावना-कोऽपि पुरुषः
परशुमादाय वनं प्रति प्रचलितः, तं परशुसहायं गच्छन्तमवलोक्य अन्यः पृच्छति-क भवान् गच्छति , स नैगमन-IA यामिप्रायेण पाह-प्रस्थकस्यानयनाय गच्छामि, तदभिप्रायेण हि यत् प्रस्थकनिमित्तं काळं तदपि कारणे कार्योपचारात प्रस्थक इति व्यवड़ियते, तथा लोकव्यवहारदर्शनाद्,एवमुत्तरत्रापि यथायोगमुपचारभावना भावनीया, ततः कोऽपि तं पुरुष वृक्षं छिन्दानमुपलभ्य पृष्टवान-किं भवान् छिनत्ति,स पाह-प्रस्थक छिन नि, मार्गे चागच्छन् केनापि पृष्टो यथा-किमिदं त्वया स्कन्धे समारोपितमिति !, स पाह-प्रस्थकं, एवं वास्या वा काष्ठं तक्षन् उत्किरन् श्लक्ष्णीकुर्वन् पृष्टः सभेवमेव
दीप अनुक्रम
Jan
inaren
~171
