________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप
अनुक्रम [-]
Jan Education free
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः + वृत्तिः) भाग-२
अध्ययनं [-], निर्युक्तिः [ ३४३-३४५], वि० भा० गाथा [-] भाष्यं [४...] मूलं [- / गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र -[४०], मूलसूत्र-[१] “आवश्यक" निर्युक्तिः एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्तिः
गतो, ततोऽहं कयकज्जा आगया, ता गच्छामि पुत्ति ! रण्णो निवेएमि जेण ते पियसंगमो भवइ, गया रायसमीवं, सद्दाविया अहं रण्णा, माउसहिया गया रायसमीवं, राया पकहितो-वसुमइ ! जो सिरिमईए उलियंगतो देवो आसि तं जहा अहं जाणं न तहा सिरिमई, अस्थि अवरविदेहे सलिलावइविजए वीयसोगा नाम नगरी, जियसत्तू राया, तस्स मणोहरी केकई य दुवे देवीओ, तासिं जहकमं अयलो बिभीसणो य पुचा बलदेववासुदेवा, पिडंमि उबरते विजयद्धं भुंजंति, मणोहरी बलदेवमाया कमि काले पुत्तमापुच्छति - अयल ! अणुभूया मे भत्तणो सिरी पुण्णसिरी य, संपर पक्षयामि, करेमि परलोगहियं, विसज्जेहि मंति, सो नेहेण न विसज्जेइ, निब्बंधे कए भाइ-अम्मो ! जड़ ते निच्छतो ता | देवलोगं गया मं वसणपडिअं पडिवोहिज्जासि, तीए पडिवन्नं, पद्मइया, परमधिइबलेण अहीयाणि एकारस अंगाणि, वरिसकोडी तवमणुचरिऊण अपडिवइयवेरग्गा समाहीए कालगया लंतगे कप्पे देवो जातो, तं ताव मं जाण, वलदेव| वासुदेवाय बहुकालं समुदिता भोगे भुंजंति, कयाइ निम्गया अणुजतं, आसेहिं अवहिया, अडविं पवेसिया, दूरं गंण आसा विवन्ना, विभीसणो कालगतो, अयलो नेहेण तं जाणइ परिस्समेण मुच्छितो एसो, नेमि सीयलाणि वणगहणाणि, अहं च लंतगकप्पगतो पुचसिणेहेण संगारं सुमरिऊण खणेणागतो, विभीषणरूवं विजबिऊण अयलो भणितो-भाय ! अहं विजाहरेहिं समं जुज्झितं गतो, ते य भए पसाहिया, तुज्झे पुण अंतरं जाणिकगं केणवि मम रूपेण मोहिया, ता छडेहि एवं कलेवरं, सक्कारेसु अग्गिणा, ततो सकारेऊण सनगरमा गया, पूहुज्जमाणा जणेण सगिहं पविट्ठा एकासण| निसण्णा डिया, ततो मया मणोहीरूवं दंसिवं, संभंतो अबलो भाइ- सम्मो ! तुम्भेत्थ कचोति ? ततो मए पदज्जा
For Pevoce & Personal Use Ony
173