________________
૧૬
શ્રી ચંદ્ર કવિકૃત વૈરાગ્ય મણિમાળા
પદ્યાવતરણ
કૃપા પરમ કૃપાળુની, સંત ચરણની છાંય; અપૂર્વ બોધ, વિરાગતા, તારે ગ્રહી અમ બાંહ્ય.
-
(ક્ષળવિ સપ્નન સંસ્કૃતિનેજા મતિ મર્જળવતરળે નૌજા – એ છંદ) ચિંતવ પદ પરમાતમ પ્યારે, યોગી જનો જે પદ ઉર ધારે; જહાજ બની ભવજળથી તારે, કેવળ બોધ સુધારસ ધારે. ૧
તજ તૃષ્ણા ધન આદિક કેરી, મૂક મમતા, ટળશે ભવ ફેરી; ધરી ચારિત્ર સદા શીલ પાળે, શિવરમણી સુખ તો તું ભાળે. ૨ વિચાર વિનાશી શરીર સગાઈ, માત, પિતા, સ્ત્રી, ધન, સુત, ભાઈ; વાંછે છે જીવ અતિશય આને, મૂઢ મરણ દેખે નહિ શાને ? ૩ બાળ વયે ક્રીડામાં રાચે, ચૌવનમાં રમીશું. માચે; ઘડપણમાં પણ ધનની આશા, હે જીવ, જો તુજ દુષ્ટ તમાસા. ૪ ચૌવનની શી કરવી માયા ? જળ પરપોટા જેવી કાયા; જાવું પડશે . નરકે મરીને ? આવી ધનની આશા કરીને. પ ભવ તરવા ઇચ્છે જો ભાઈ, સંત શિખામણ સુણ સુખદાઈ; કામ ક્રોધ ને મોહ તજી દે, સમ્યજ્ઞાન સમાધિ સજી લે. ૬ કોણ પતિ, પત્ની, પુત્રો તુજ ? દુ:ખમય પણ સંસાર ગણે મુજ; પૂર્વ ભવે પાપે પીડેલો, કોણ હતો કર્મે જડેલો ? ૭ સંસારી શરણાં ગણસૂનાં, અર્થ અનર્થક, વચન પ્રભુનાં; નધર કાયા પ્રબળ જણાતી, વાંછા શાની એની થાતી ? ૮
