________________
૩૨૧
પત્રાંક-૭૦૯ આદર દેના ચાહિયે. નયે આનેવાલે કો કભી ભી ધક્કા દેના નહીં ચાહિયે. યા ઉસકો ઠેસ પહુંચે ઐસી કોઈ બાત નહીં કરની ચાહિયે.
મુમુક્ષુ – “સોગાનીજી' તો નયે આયે થે.
પૂજ્ય ભાઈશ્રી – હાં. દેખિયે ! નયેમેં કૈસે હોતે હૈ! નયે ભી કૈસે હોતે હૈ! ઇસ માર્ગમેં ઐસા સિદ્ધાંત નહીં હૈ કિ જો પુરાને હોતે હૈ વહ અચ્છે હોતે હૈં ઔર ન હોતે હૈ વહ અચ્છ નહીં હોતે, કમજોર હોતે હૈં. ઐસી બાત નહીં હૈ. ઐસે નાપ નહીં નિકલતા હૈ. યે તો નયે આયે વે આગે બઢ જાતે હૈં ઔર પુરાનેવાલે પીછે રહ જાતે હૈં. હમારે સમાજમેં યહ બાત હો ગઈ હૈ કિ જો નયે આતે હૈં ઉનકો સ્વાધ્યાયની વૃત્તિ જ્યાદા રહતી હૈ. પુરાનેવાલેકો સ્વાધ્યાયકી રુચિ હી છૂટ ગઈ હૈ ઐસા દિખનેમેં આતા હૈ. સ્વાધ્યાય હી નહીં કરતે. કિતાબ ઘરમેં લગાતે હૈ, અલમારીમેં રખ દેતે હૈં.
મુમુક્ષુ - શોભા.
પૂજ્ય ભાઈશ્રી :- Show piece. કિતાબ તો Showcase કા એક Piece બન જાતા હૈ. ક્યોંકિ હમ તો ... ભી અચ્છે-અચ્છે કરતે હૈં તો હમારે Showcase મેં વહ અચ્છી દિખતી હૈ. ઐસા નહીં હોના ચાહિયે. ઉસકા સ્વાધ્યાય હોના ચાહિયે. લેકિન જૈસે-જેસે સમય ગુજરતા જા રહા હૈ ઐસા પ્રત્યક્ષ દિખનેમેં આતા હૈ કિ જો ભી પુરાને હો ગયે ઉનકો ઐસા લગતા હૈ કિ યે સબ હમ જાનતે હૈં. હમકો પતા હૈ, હમકો સબ માલુમ હૈ, હમ જાનતે હૈ. તો ઉનકી જો સ્વાધ્યાયકી પ્રતિ રુચિ હૈ વહ મિટ ગઈ હૈ. નવે-નયે આતે હૈ ઉનકો ચોંટ લગતી હૈ કિ, અચ્છા ! ઐસી બડી બાત હૈ ! ઐસી અમૂલ્ય ચીજ હૈ ! ઉનકો સ્વાધ્યાયની ઐચિ બઢ જાતી હૈ. શાસ્ત્રસ્વાધ્યાય, તત્ત્વજ્ઞાનકા અભ્યાસ ભી અચ્છા રહતા હૈ.
મુમુક્ષુ :- હૃદયમેં લિખ દેને જેસા હૈ.
પૂજ્ય ગુરુદેવશ્રી :- હાં. માને કિતને અંતરમંથનમેં સે યહ ટૂકડે નીકલે હોંગે ! ભલે હી દો શબ્દકે, એક શબ્દકે હો, દો શબ્દકે હો, તીન શબ્દ કે હો લેકિન સૂત્ર જેસી બાત હૈ. માર્ગકી ઉન્નતિકે સાધન જો હૈ ઉસમેં ઇન સભી બાતોંકા અચ્છી તરહ ઈસ્તમાલ હોના ચાહિયે. અગમાં હમ ઇન બાતોંકો નહીં સંભાલેંગે તો માર્ગકી ઉન્નતિ હોના સંભવ નહીં હૈ. યહ બાત સાફ હૈ.