________________
પત્રાંક-૭૦૮
૩૧૩ હૈ તો કડી પરીક્ષા કરે તો બોલે કિ “અમે આ માણસને તાવી જોયો છે.'
મુમુક્ષુ:- અગ્નિપરીક્ષા હો.
પૂજ્ય ભાઈશ્રી – હાં. અગ્નિપરીક્ષા કહો. મને તાવી જોયો. ઠીક હૈ. અગ્નિપરીક્ષામેં જ્યાદા બૈઠતા હૈ ક્યોંકિ તપ્તાયમાન હો ગયા. કૈસે ? કોઈ ગરમ હો જાવે વહાં તક ઉસકી પરીક્ષા કરે. ઉસકો તાવી જોયા ઐસા કહતે હૈ-અગ્નિપરીક્ષા. હમને તમારી પરીક્ષા બહુત બાર કરકે દેખનેસે, હમારે પરિણામકો દેખનેસે ઉસકી માને માનાદિકકી સંભાવના, માનવૃત્તિની સંભાવના વર્તમાનદશામેં કમ હી દિખતી હૈ. યે માનકે લિયે હમકો ઉપદેશક હોના હૈ વહ બાત હમારેમેં બિલકુલ નહીં હૈ, ઐસા કહતે હૈ
ઔર કિંચિત સત્તામેં રહી હોગી' દેખિયે ! ઉદયમેં તો નહીં હૈ. લેકિન યોગ્યતામેં રહી હોગી યા માનકે પરમાણુ જો હૈ વો કિંચિત્ સત્તામેં રહા હોગા. જબ પરમાણુ સત્તામેં રહતા હૈ તો યોગ્યતા ભી સત્તામેં રહતી હૈ. ઉદય આતા હૈ તો થોડાબહુત ભાવ ભી ઉદયમાન હો જાતા હૈ. “ઔર કિંચિત્ સત્તામેં રહી હોગી તો વહ ક્ષીણ હો જાયેગી...” યે માનાદિકકી વૃત્તિ હમેં કમજોર નહીં કરેગી કા હમકો ગિરાયેગી નહીં. વહ ક્ષણ હો જાયેગી. સ્વયે વો ક્ષીણ હો જાયેગી, નાશ હો જાયેગી. “ઐસા અવશ્ય ભાસિત હોતા હૈ...” દેખિયે ! કિતના આત્મવિશ્વાસ હૈ ! Self conતિence- આત્મવિશ્વાસ કિતના હૈ ! યે માનકી વૃત્તિ હમેં પરેશાન કરે વહ બાત નહીં હૈ. હમ ઇતને મજબુત હૈ, હમારી તાકાત ઇતની હૈ કિ ઇસ માનવૃત્તિકો ઉદ્દભવ નહીં હોને કેંગે. અગર ઉદ્દભવ હોગી તો ભી ઉસકો ક્ષીણ કર ડાલેંગે. ઉસકા વિજ્ય નહીં હોગા, હમારા વિજય હોગા. યહ અંતરંગપરિષહ હૈ. પરિષહરમેં હમ આ જાયેંગે. પરિષહસે હારેંગે નહીં. ઐસા અવશય ભાસિત હોતા હૈ....'
કયોંકિ યથાયોગ્યતાકે બિના, દેહ છૂટ જાયે વૈસી દઢ કલ્પના હો તો ભી, માર્ગકા ઉપદેશ નહીં કરના, ઐસા આત્મનિશ્ચય રહતા હૈ.” ભલે હી આયુષ્ય પૂરા હો જાયે. ઐસી કલ્પનામેં ભલે હી આયુષ્ય પૂરા હો જાયે. લેકિન યથાયોગ્યતા કે બિના માને સર્વસંગપરિત્યાગકી દશા હુએ બિના હમેં કોઈ માર્ગકા ઉપદેશ કરના નહીં હૈ. ઐસા આત્મનિશ્ચય...” ઐસા દૃઢ નિશ્ચય હમેંશા રહતા હૈ. નિત્ય રહતા હૈ માને હંમેશા રહતા હૈ. “એક ઈસ