________________
પત્રાંક-૭૦૬
૨૯૯ જ્ઞાનીકા ઉપદેશ સુલભતાસે પરિણમિત હોતા હૈ ઔર યથાર્થ વિચાર તથા જ્ઞાનકા હેતુ હોતા હૈ. યહ ભી એક બહુત સુંદર બાત કર દી હૈ કિ મુમુક્ષકો યદિ કોઈ પુરુષ મિલ ગયે, સમજો. તો ઉનકો જ્ઞાનકી યાચના નહીં કરની. યહ પ્રશ્ન હમને પૂજ્ય બહિનશ્રી–માતાજી કો પૂછા થા કિ શ્રીમદ્જી' ઐસા લિખતે હૈં કિ સપુરુષ મિલે તો જ્ઞાનકી યાચના નહીં કરના. હમ તો આપકો બારબાર પ્રશ્ન પૂછતે હૈં. જ્ઞાનકે પ્રશ્ન પૂછતે હૈં. લેકિન “શ્રીમદ્જી' તો મના કરતે હૈં વે તો કહતે હૈં કિ અગર પુરુષ મિલે તો પ્રાયઃ જ્ઞાનકી યાચના નહીં કરના. ઔર ક્યા લિખા હૈ ?
‘તથારૂપ વૈરાગ્ય ઉપશમ આદિ પ્રાપ્ત કરનેકા ઉપાય કરવા યોગ્ય હૈ” માને યોગ્યતામેં આનેકા પ્રયાસ કરના. સત્પરુષ મિલે ઔર યોગ્યતા નહીં હોવે (તો) કિતને ભી પ્રશ્ન પૂછે, કિતના ભી સૂને, જ્ઞાનપ્રાપ્તિ નહીં હોગી, નહીં હોગી ઔર નહીં હોગી. ઔર નહીં હુઈ હૈ યહ પ્રસિદ્ધ બાત હૈ. ક્યાં ? કિ હમારી યોગ્યતા નહીં થી. તો પહલે હમ યોગ્યતા કા પ્રયાસ કરે તો યે તો જ્ઞાનકી મૂર્તિ હૈ. ઉનકે તો ત્રિયોગમેં, મન, વચન, કાયા કે યોગમેં યહ ચીજ ભરી પડી હૈ. ઉભરકર બાહર આતી હૈ. પરિણમન હોના સુલભ હો જાયેગા. કયા લિખા હૈ? દેખો !
અગર યહ યોગ્ય પ્રકારસે સિદ્ધ હુઆ યાની યોગ્યતા સિદ્ધ હો ગઈ, પ્રાપ્ત હો ગઈ, જ્ઞાનીકા ઉપદેશ મિલતા નહીં હૈ, સુલભતા સે પરિણમિત હો જાતા હૈ. હમ ક્યા સમજતે હૈં? કિ હમને જ્ઞાનીકો પ્રશ્ન પૂછા, જ્ઞાનીને હમકો ઉત્તર દિયા, હમેં જ્ઞાનપ્રાપ્તિ હુઈ. જ્ઞાનીને હમકો જ્ઞાન દિયા. લેકિન પરિણમન હુઆ ક્યા ? ઉત્તર સુના તો માન લિયા કિ જ્ઞાન મિલા. લેકિન પરિણમિત નહીં હુઆ તો જ્ઞાન મિલા નહીં હૈ. કુછ ધારણા હુઈ હૈ. યહ ભી કુછ કાલ તક-Temporary. થોડે કાલમેં વહ વિસ્મત હો જાયેગી.
સ્મરણકા વિસ્મરણ હોના યે સંયોગકા નિશ્ચિત વિયોગકે રૂપમેં હૈ. સ્મરણ એક સંયોગ હૈ. ઇસકા વિયોગ ભી નિશ્ચિત હૈ. ઇસલિયે પરિણમન હો જાયે. અગર પરિણમન હો જાયે તો સ્મૃતિ-વિસ્મૃતિ સે પાર એક ઐસી દશા હો જાતી હૈ કિ જિસમેં સ્મરણ કરનેકી કોઈ અપેક્ષા નહીં હોતી. ઇસમેં સ્મરણ કરનેકી કોઈ જરૂરત નહીં પડતી કિ આત્માકા હમ સ્મરણ કરે, હમારે સ્વરૂપના સ્મરણ કરે, હમારે વાયકા હમ સ્મરણ કરે, ઐસી