________________
પત્રાંક-૬૩૦
૪૨૧
અંતરાય ભી પ્રથમ સમયમેં હી ખતમ હો જાતે હૈ ઔર વહાં ચારોં ઘાતીકોઁકા ક્ષય હોકરકે કેવલજ્ઞાનકી પ્રાપ્તિ હોતી હૈ. દેહ છતાં નિર્વાણ.' દેહ હોને૫૨ ભી ઉસકો નિર્વાણ કહતે હૈં. ચોકિ ઉસકા ફિર જન્મ-મરણ હોનેવાલા નહીં હૈ. યહ ચાર આયુ (કર્મ) જો અઘાતિ હૈ, ઉસકી સ્થિતિ પૂરી હોર્નેસે ફિર સિદ્ધપદકી પ્રાપ્તિ હોતી હૈ. ઐસા ક્રમ પડતા હૈ.
મુમુક્ષુ :– અઘાતિ ભોગવવા જ પડે.
=
==
પૂજ્ય ભાઈશ્રી :– ભોગવવા પડે મતલબ કચા હૈ કિ આપકે બગલમેં યહ દિવા૨ હૈ આપકો ચા આપત્તિ હૈ ? આપકે બગલમેં યહ ભાઈ બૈઠે હૈં ઉસકી કોઈ આપત્તિ હૈ કચા ? જૈસે ભગવાનકે બગલમેં દેહ હૈ, ગોત્ર હૈ. પરમાણુ બાજુમેં પડે હૈં. ભોગના માને ઇસસે કોઈ આપત્તિ નહીં આતી. ઉસસે કોઈ ઉપદ્રવ નહીં હોતા. ભોગનેમેં ક્યા હોતા હૈ ? કિ હમ ઉપદ્રવકો સમજ લેતે હૈં કિ દેખો ! ભગવાન કો ભી ભોગના પડતા હૈ. લેકિન કોઈ ઉપદ્રવ નહીં હૈ ઇસકા. જો કોઈ તકલીફ હૈ વહ તો ઉપદ્રવકી હોતી હૈ. ઉપદ્રવ તો કુછ હૈ નહીં. ભલે હી દેહ દેહમેં હૈ, ભગવાનકી આત્મા અપને આત્માનેં હૈ. પરમાનંદર્ભે વહ બિરાજમાન હૈ. સિદ્ધપદમેં જો પરમાનંદ હૈ ઔર તેરહમેં ગુણસ્થાનમેં જો ૫૨માનંદ હૈ, ઉસમેં કોઈ ફરક નહીં હૈ. તેરહમેં ગુણસ્થાનમેં જો કેવલજ્ઞાન હૈ ઔર સિદ્ધપદમેં જો કેવલજ્ઞાન હૈ ઉસમેં કોઈ ફરક નહીં. જબ જ્ઞાનમેં ફરક નહીં, સુખમેં ફરક નહીં, દૂસરી કોઈ બાતકીચિંતા કરનેકી કોઈ આવશ્યકતા નહીં હૈ.
મુમુક્ષુ :-અઘાતિકર્મ...
પૂજ્ય ભાઈશ્રી :– જ્ઞાનમેં સારી દુનિયા દેખનેમેં આતી હૈ. અઘાતિ ભી દેખનેમેં આવે ઔર સબ ભી દેખનેમેં આવે. જ્ઞાનમેં વો જાનને કી ચીજ રહ જાતી હૈ. ઉસકા કોઈ ઉપદ્રવ તો નહીં હોતા. યહ આયુષ્ય મેરા હૈ ઐસા તો ચતુર્થ ગુણસ્થાનમેં ખતમ હો ગયા. અપની આત્માકા જ્ઞાન, ભાન હોનેસે યહ ભવ મેરા હૈ યહ બાત ખતમ હો ગઈ. ઇસલિયે જ્ઞાની શુરૂસે હી સુખી હો જાતે હૈં. યહ ભવ ભી મેરા નહીં, ઔર ભવકે પ્રસંગરૂપ જો ઉદય હૈં વે ભી મેરે નહીં હૈં. વહાં સે તો મોક્ષમાર્ગકી શુરૂઆત હોતી હૈ. ઐસી જો મોક્ષમાર્ગકી શુરૂઆત હોતી હૈ. ઇસલિયે વહ સુખકા માર્ગ હૈ ઐસા કહનેમેં આતા હૈ. કયા કહતે હૈં ? ‘એગંત સો હી મુનિ વીતરાગી.’ વિશ્વમેં કૌન સુખી હૈ ? દેવ સુખી હૈ, રાજા સુખી હૈ, શ્રીમંત સુખી હૈ ઐસા નહીં કહા. એક વીતરાગી મુનિ સુખી હૈ. ક્યોંકિ ઉસમેં આનંદકા સ્રોત ભીતરમેં સે આતા હૈ. પતા હી નહીં ચલતા હૈ કિ મૈને કપડા પહના કિ નહીં પહના, ઠંડી લગ રહી હૈ કિ નહીં લગ રહી હૈ, ગરમી હો રહી કિ