________________
૩૮.
વધી ગયા હોય ત્યારે તેની સુંદરતાના હાલ કેવા દેખાય તેવા જ હાલ આ અદ્ભુત દેવવિમાન જેવા ટેલેક્યદીપકપ્રાસાદના જીર્ણો દ્વાર પૂર્વે હતા, તેવી કલ્પના કરીએ તો તે કાંઈક એગ્ય સરખામણું ગણાશે.
હાલ જે એક કારીગરનું એક દિવસનું વેતન ૧૦) રૂપીઆ. અપાતું હોય તો આ જીર્ણોદ્ધાર વખતે તે રૂ. ૧–૫૦ અપાતું હતું, તેવા સમયમાં આ મંદિરનો જીર્ણોદ્ધારમાં શેઠ આણંદજી કલ્યાણજીએ રૂ. ૪,૭૦૦૦૦ ખર્યા છે. તે ઉપરથી કામના. પરિમાણનો ખ્યાલ આવે તેમ છે. આ તો બધી મંદિરના. જીર્ણોદ્ધારની ઝીણવટભરી સૂકમ વાતો થઈ, પરંતુ શેઠશ્રી કસ્તુરભાઈની વિશાળ દષ્ટિ ફક્ત આટલી સુધારણાથી સંતોષ માને તેમ નહતી. તેમને શ્રી ધરણાશાની આ અમૂલ્ય ભેટની કલાનું રસાસ્વાદન! કરવા સમસ્ત ભારત અને સમસ્ત વિશ્વના સૌંદર્ય પ્રેમીઓ અહીં આવી દેવાર્પણ કરાયેલી કલા દ્વારા, માનસિક શાન્તિ અને આનંદપ્રાપ્ત કરે, તેમ કરવું હતું, અને તે માટે મંદિરની બહાર પણ દષ્ટિ દેડાવ્યા વિના ચાલે તેવું ન હતું.
મંદિરની દીવાલને લાગીને નાની નાની ઓરડીઓવાળી. ધર્મશાળા બનાવવામાં આવેલી હતી. તેને મંદિરની સાથે લાગેલે. ભાગ શક્ય તેટલે મંદિરથી દૂર હઠાવવાનો નિર્ણય લેવામાં આવ્યું.મંદિરની આજુબાજુ આવેલી સમસ્ત જમીનને ફરતે કેટ બનાવવામાં આવ્યા અને તે જમીનમાં પ્લેટો પાડી સુંદર વિશાળ પચાસ અને સાઠ ફીટ પહોળા રસ્તાઓ ફૂટપાથની કિનારીઓ. બાંધીને બનાવવામાં આવ્યા. રસ્તાઓ ઉપર વૃક્ષો વવરાવવામાં. આવ્યાં. નવી અદ્યતન ઢબની બે ધર્મશાળાઓ બનાવવામાં આવી. અને છેલ્લી ઢબનાં દરેક સાધને ત્યાં વસાવવામાં આવ્યાં. યાત્રી. એને ભોજન બનાવવાની કડાકુટમાંથી ઉગારી લેવા માટે સુંદર ભેજનશાળાનું નિર્માણ કરવામાં આવ્યું. હજુ પણ સમયની માંગ.