________________
ઢાકાથી થોડે દૂર જંગલમાં એક યોગી રહેતા હતા. એક વિદેશી સાધકે એ ગુરુ વિષે ક્યાંકથી જાણ્યું. એ ગુરુને મળવા અધીરો બન્યો. ગુરુના સંપર્ક માટે કોઈ સ્રોત તેની પાસે નહોતો. પણ જિજ્ઞાસા કંઈ ઓછી વાત નહોતી. એ જ તો મોટી સજ્જતા બની ગઈ. .
એ ઢાકાના એરપોર્ટ પર ઊતર્યો. જે ગામથી થોડે દૂર જંગલમાં આ આશ્રમ હતો, એનું નામ એની પાસે હતું. ટેક્સી ડ્રાઇવરોને એણે આ ગામનું નામ આપ્યું. પરંતુ એ ગામ એટલું તો અંતરિયાળ હતું કે કોઈને એનો ખ્યાલ નહોતો. સાધક મૂંઝાયો. ત્યાં જ એક કાર . આવી. ડ્રાઇવરે આ ગામનું નામ સામેથી પૂછ્યું. સાધકે કહ્યું : મારે
ત્યાં જ જવું છે. “બેસી જાવ.” કાર ઊપડી. એવો રસ્તો અટપટો હતો કે કોઈને ખ્યાલ ન આવે. કાર તો સીધી જ ત્યાં જંગલમાં એ આશ્રમે જઈ ઊભી રહી.
સાધક ફ્રેશ થવા રૂમમાં ગયો. ગુરુ ક્યારે મળશે તે પૂછ્યું. જ્યારે એ ગુરુની ચેમ્બરમાં ગયો તો એણે નવાઈ સાથે જોયું કે કાર ડ્રાઈવ કરનારી વ્યક્તિ જ ગુરુપદે બિરાજમાન હતી.
ગુરુ હસ્યા.
તેમણે કહ્યું : તમારી જિજ્ઞાસા સાચી હતી. તેથી મને અણસાર આવ્યો અને હું કાર લઈ ઢાકા એરપોર્ટ પર આવેલો.
ગુરુ માર્ગદર્શક. બહારથી પણ, ભીતરથી પણ.
| નિશ્ચય દૃષ્ટિ અને વ્યવહાર દષ્ટિનું કેવું મઝાનું આ મિશ્રણ ! - ઝંખના, સગુયોગ, ગતિ. વ્યવહાર સાધનાની નિશ્ચય તરફ ઢળવાની આ પ્રક્રિયા કેટલી તો મોહક છે !
