________________
ગુરુએ કહ્યું : ‘બેટા ! હું તને શરૂઆતથી કહેતો રહ્યો છું : તું મરી જા, મરી જા. પણ તું મરતો નથી. હું શું કરું ?'
દેખીતી રીતે, ગુરુ એના અહંકારના મૃત્યુની વાત કરી રહ્યા હતા. ગોરખનાથે પણ આ જ વાત કહી : મરો હે જોગી ! મરો ! મરણ હૈ મીઠો... જિસ મરણિ ગોરખ મિરે...
અહંકારની માત્રા જે સાધકમાં વધુ પ્રમાણમાં દેખાતી હશે એ સાધક માટે ગુરુ અહંકાર-શિથિલતાના માર્ગો આ રીતે બતાવશે. ગુરુ એને ‘પંચસૂત્રક’ સૂત્રને રટવાનું પણ કહી શકે. પંચસૂત્રકની સાધનાત્રિપદી અહંકારની શિથિલતા માટે જ છે ને !
જે સાધકમાં રાગની માત્રા વધુ પ્રમાણમાં હશે એ સાધકને સદ્ગુરુ પ્રભુભક્તિનો માર્ગ આપી શકે.
પ્રારંભિક સાધક કદાચ કહે કે ગુરુદેવ ! આપ વૈરાગ્યની ધારાની વાત કરો છો. પરંતુ હું તો રાગની ધારાનો માણસ છું.
ગુરુદેવ હસીને કહેશે : ચાલ, પ્રભુ સાથે રાગ કર ! પ્રભુપ્રીતિની ધારામાં તું વહેવા લાગ !
અહીં લાગે કે માર્ગ પણ કેટલો મધુરો છે !
હું ઘણીવાર કહું છું કે મંજિલ તો મઝાની હોય જ; અહીં તો માર્ગ પણ મઝાનો છે. હાથિયા થોરથી ઢંકાયેલ નેળિયામાં પહેલાં ચાલતા ત્યારે ઉનાળાની સાંજે પણ ઍરકન્ડિસન્ડ માર્ગમાં ચાલતા હોઈએ એવો અનુભવ થતો. આવો જ આ અનુભવ છે.