________________
શુદ્ધ અસ્તિત્વના અનુભવાત્મક જ્ઞાનની વાત કરતાં સમયસાર ગ્રન્થ કહે છે :
जो हि सुएणहिगच्छइ, अप्पाणमिणं तु केवलं सुद्धं । तं सुयकेवलिमिसिणो, भणंति लोगप्पदीवयरा ॥ ९ ॥
જે જ્ઞાની પુરુષ અનુભવાત્મક ભાવઠુત વડે કેવળ શુદ્ધ એવા આ આત્માને જાણે છે, તેને ઋષિઓ શ્રુતકેવળી કહે છે.
આ અનુભવાત્મક જ્ઞાન કેવું હોય છે? સમયસાર ગ્રન્થ કહે છે: अहमिक्को खलु सुद्धो, णिम्ममओ णाणदंसणसमग्गो । तम्हि ठिओ तच्चित्तो, सव्वे एए खयं णेमि ॥ ७३ ॥
હું છું શુદ્ધ, પર પ્રત્યેની મમતા વિનાનો, જ્ઞાન-દર્શનથી યુક્ત... તે આત્મતત્ત્વના જ ચિન્તનવાળો અને તે આત્મતત્ત્વમાં સ્થિર થયેલો હું આ વૈભાવિક ભાવોનો અન્ન આણું છું.
આ પૃષ્ઠભૂ પર મજાનું સાધનાસૂત્ર શરૂ થાય છે : જે જે અંશે રે નિરુપાલિકપણું,
તે તે જાણો રે ધર્મ, સમ્યગ્દષ્ટિ રે ગુણઠાણા થકી,
જાવ લહે શિવશર્મ... જેટલા અંશે નિરુપાધિક દશા, સ્વભાવ દશા તેટલા અંશમાં ધર્મ. ચોથા ગુણઠાણાથી ચૌદમા ગુણઠાણા સુધીની બધી જ સાધના દશાઓમાં સ્વભાવ દશાનું સામ્રાજ્ય છે.
સ્વાનુભૂતિની પગથારે છે. ૮
