________________
તેઓ આ જોઈ ગયા. તેમણે પેલા દીકરાને દશ રૂપિયાની નોટ આપીને ત્યાંથી ભગાડી મૂક્યો.
પણ આ દશ્યની મારા કુમળા મન પર બહુ જ અસર પડી. મને યાદ છે કે હું દોડતો, ઝડપથી ચાલતો નવખંડા દાદા પાસે ગયો. ત્યાં જઈને હું ચોધાર આંસુંએ રડ્યો.
એ વખતની મારી અનુભૂતિ આવી હતી : પ્રભુ ! તેં મને કેવો તો બચાવ્યો છે ! આ માસૂમ દીકરો માછલાને મારવા સુધી જઈ શકે છે; જ્યારે તેં મને કેવું તો સુરક્ષાચક્ર આપ્યું કે હું નાનો હતો ત્યારે માંકડ કે બીજાં કોઈ જન્તુની વિરાધનામાંથી તેં મને બચાવ્યો. અને દીક્ષા પછી તો, નરી આંખે ન દેખાતાં વાયુકાયના જીવોની વિરાધનાથી મને બચાવવા તેં મારા હાથમાં મુહપત્તી પકડાવી. પ્રભુ ! તું કેટલું મારું ધ્યાન રાખે છે !
તમને પણ આવો અનુભવ થઈ શકે. પૌષધમાં તમે હો. દેરાસરે તમે જઈ રહ્યા છો. ઇર્યાનો ઉપયોગ છૂટી ગયો છે. અચાનક યાદ આવે કે હું તો પૌષધમાં છું. તરત ઇર્યાનો ઉપયોગ આવી જાય. જ્યાં ડગલું મુકાવાનું હતું, ત્યાં એક કીડી હતી. હવે તેની રક્ષા થઈ. પરંતુ એ વખતે સાધકને એ વિચાર નથી આવતો કે મેં કીડીને બચાવી. ભાવ એ આવે કે પ્રભુએ મને કેવો બચાવ્યો ! હું વિરાધનામાં આજ્ઞાભંગમાં જતાં બચી ગયો.
કેવું મઝાનું છે આ સુરક્ષાચક્ર પ્રભુનું !
પ્રાર્થનાના લયમાં ફરીથી આખી કડી ગણગણીએ : સ્વાનુભૂતિની પગથારે - ૧૩૧
