________________
કુમતિને દૂર કરી “તું મતિ' એ સૂત્ર લાવવું જ રહ્યું. હવે અહંકારની જગ્યા શ્રદ્ધા લેશે. અહંકારની જગ્યા સમર્પણ લેશે.
શ્રદ્ધા પ્રભુ પ્રત્યે પ્રગટી એટલે સમર્પણ આપોઆપ થવાનું જ છે.
પ્રભુ પ્રત્યેની શ્રદ્ધાની ગંગાનું ગંગોત્રી પોઈન્ટ છે સાધકના પોતાના પરના – પોતાના વ્યક્તિત્વ પરના – વિશ્વાસનું હલી જવું. અત્યાર સુધી કેન્દ્રમાં જે “હું હતું, તે શ્રદ્ધા આવતાં ચલિત થાય છે. મારા કરવાથી શું થઈ શકે ? બધું જ “એણે જ તો કરવાનું છે.
તેના પરની આ શ્રદ્ધા : “હુના બિન્દુનું ચલિત થવું. એ શ્રદ્ધા જેમ જેમ વધવા લાગે તેમ તેમ હું શિથિલ થવા લાગે...
શ્રદ્ધાથી “હુંની શિથિલતા. અને “હું'નું ન રહેવું કેન્દ્રમાં. માત્ર ‘તેનું જ રહેવું; તે સમર્પણ. વ્યક્તિત્વનું અસ્તિત્વમાં રૂપાન્તરણ. વરસાદના જળબિન્દુનું સમંદરમાં મળી જવું. હવે એ બિન્દુની અલગ પહેચાન ક્યાં રહેશે ?
શ્રદ્ધા.
હું પરથી ભાર “તે’ પર જવો તે શ્રદ્ધા.
એક ભાઈ નદીએ પાણી ભરવા જતો'તો. માથે ઘડો હતો. ગામથી નદી થોડેક દૂર હતી. તે વખતે નદીએથી એક ભાઈ ગામ તરફ જતા હતા. તેમની નજર આ ભાઈના ઘડા પર પડી. જોયું તેમણે કે ઘડાના તળિયે નાનું કાણું હતું. તેમને થયું કે કદાચ આને ખબર નહિ હોય. કાણાવાળો ઘડો. પાણી તો ભરશે એ એમાં. પણ પછી શું?
સ્વાનુભૂતિની પગથારે છે ૧૦૮
