________________
[૩૪]. આ રાગાદિ પોતાના પકારકથી થાય છે. છતાં તેનાથી રહિત પરિણમવું
તે આત્માનો સ્વભાવ છે. જ જ્ઞાની રાગને પરશેવ તરીકે જાણે છે, તેથી રાગ જાણેલો પ્રયોજ્જવાન
રહે છે. સમયસાર સાંભળવા મળવું એ જિંદગીનો એક લ્હાવો છે. સમયસાર ભરતક્ષેત્રનો રાજા છે, કેવળજ્ઞાન ઉત્પન્ન કરાવે તેવું વાચક છે અને ભાગવત, દૈવી, પવિત્ર, અચિંત્ય, અલૌકિક શાસ્ત્ર છે. સર્વ શાસ્ત્રોમાં ભૂપ એવું આ સમયસાર તો ભગવાનની સાક્ષાત્ વાણી છે.
જેણે જૈન થવું હોય તેણે આ સમજવું પડશે. આ સર્વશને અનુસરીને વાણી નીકળે તે યથાર્થ વાણી છે, પણ તે વાણીથી
જ્ઞાન થાય એમ કહેવું તે વ્યવહાર–નિમિત્તનું કથન છે.
જ્ઞાનનો સ્વ-પપ્રકાશક સ્વભાવ છે એ નિશ્ચય છે, પણ પરને જાણે છે - એમ કહેવું તે વ્યવહાર છે. છે. જે ટકતું હોય, મહેનતથી પ્રાપ્ત થતું હોય અને પ્રકાશવાન હોય તે - બહુમૂલ્ય વસ્તુ કહેવાય. તેમ આત્મા અનાદિ-અનંત ટકે છે, મહાપુરુષાર્થે પ્રાપ્ત થાય છે અને નિર્મળ છે, માટે અમૂલ્ય છે. કાં ગુરુગમ હોય અથવા તો પૂર્વના સંસ્કાર હોય, તે વિના આ જૈનતત્ત્વ સમજાય નહીં.
મને આ નહીં સમજાય એવું શલ્ય જ તેને સમજવા દેતું નથી. ન પામરતા ન સ્વીકાર, પ્રભુતા સ્વીકાર. આ સિદ્ધને લક્ષમાં રાખીને આ સમયસાર સાંભળજે. જરૂર સિદ્ધ થઈશ.
સિદ્ધની ભાવસ્તુતિથી અર્થાત્ સ્વભાવની ધારાથી પૂર્ણ સ્વભાવ પ્રગટ થશે ને દ્રવ્યસ્તુતિથી અર્થાત્ શુભ વિકલ્પથી પૂર્ણની વાત કહેનારાનો સંયોગ મળશે.
