________________
--
*
| [ ૭૩ ] . ભાઈ! પર કે રાગાદિ તો તને કામ નહીં આવે, પરંતુ કષાયની મંદતાથી થયેલું આ ક્ષયોપશમ જ્ઞાન પણ કામ નહીં આવે. ભગવાન અને ભવભ્રમણવાળાને અનાદિથી વેર–અભિપ્રાયભેદ– ચાલ્યો આવે છે. હાર-જીતવાળી ચર્ચા–બીજાને ખોટા પાડવાવાળી ને પોતાની
અધિકતા બતાવવાવાળી ચર્ચા–ન હોય, પણ વીતરાગી ચર્ચા હોય. જ ભૂલ કબૂલવી એ તો મહાનતા છે.
રાગ એ ક્લેશનો વિલાસ છે, અનર્થનું કારણ છે. સમય (-અવસર) મળ્યો છે તો સમયમાં –આત્મામાં) સાવધાન થા. સમય વર્તે સાવધાન. સમક્તિમાં લાભ કેટલો છે ને મિથ્યાત્વમાં નુકશાન કેટલું છે તેની અજ્ઞાનીને ખબર નથી. આવી વાત કોણ સમજી શકે? જે આત્મા હોય તે સમજી શકે. આ આત્માની વાત જડ-પર કે રાગ સમજી શકે નહીં.. કહે મહાત્મા, સુન આત્મા, તું છો પરમાત્મા. જે કોઈને આ માર્ગ સમજાય છે તેને કોઈ વ્યક્તિ પ્રત્યે દ્વેષ હોતો નથી. વન-વગડામાંથી ગામમાં કે ઘરમાં જવાનો રસ્તો ન મળે તો મૂંઝાય છે, પણ ભવવનમાંથી છૂટીને સ્વભાવમાં જવાનો રસ્તો નથી મળતો
છતાં મૂંઝાતો નથી !!! જ રાગ થતાં લજ્જા થવી જોઈએ કે આ તો કલંક છે, મારું સ્વરૂપ નથી.
જ્યાં ભવ ને ભવનો ભાવ નથી એવા ભગવાન પાસે જા, તને ભવ નહીં રહે. તને શું યાદ કરવું ગમશે—મારામાં આનંદ છે તે કે મારામાં ભ્રમણા
છે તે? છેઅનુભવીની ક્રિયા એવી છે કે તે સીધી સિદ્ધ પર્યાયે પહોંચી જાય.
