________________
પ૬
નિંદક
(મનહર) મતિના મંડિત મહા, પંડિતને પાપી કહે,
સોદા કહે સાધુઓને, અદેખા સ્વભાવથી; ભલાઓને ભાખે એ તો, પેખજો પ્રપંચી પૂરા,
ગંભીરને દાખે દંભી, કેવળ કુભાવથી; એવા નિંદાનિપુણને, પ્રભુ પણ પોંચે નહીં,
પૃથવી ભરાય અરે, પાપે જેના પાદથી; વરે “રાય' એને યોગ્ય શિર દઉ શિરપાવ, પચીશ પંજાર ગણી, વિના દ્વેષભાવથી.
ત્રણ દરવાજા
(દોહરા સ્વી સૂચના
ત્રણ દરવાજા ત્યાં કરી, કરી સૂચના આમ; સ્વર્ગ, નરક ને મોક્ષ છે, જવા મનુષ્ય ત્રણ ઠામ.
મ.
નમૂનો હવા મહેલનો લાયક અને લલિત; નહિ ખામી કે ખોંચ, શું–મયદાનવ—વિરચિત. એ કારણે તંબુ કર્યા, ઘર ન વિચારી કીધ; અસ્થિર કાજે ઘર કશાં ! ખરું જગતમાં સિદ્ધ.
પશુ, પંખી ને છોડ કંઈ, હવે રહેલાં આંહી; વર્ણવીને પૂરું કર્યું, વર્ણન આ ચિત્ત માંહી. દેખો કાંદા ડુંગળી, વાવણીંગ વાલોર; રાખ્યાં એ બાકી નથી, આણ્યાં સૌથી મોર. ૧. જોડL
