________________ જે કદી પ્રગટપણે વર્તમાનમાં કેવળજ્ઞાનની ઉત્પત્તિ થઈ નથી, પણ જેના વચનના વિચારોને શક્તિપણે કેવળજ્ઞાન છે એમ સ્પષ્ટ જાણ્યું છે, આ પ્રમાણે શ્રીસદ્દગુરુની ભક્તિ પ્રગટ થવાથી આલેક - પરલોકમાં સંપૂર્ણ કલ્યાણપરંપરાઓની પ્રાપ્તિ સહિત નિર્વિકલ્પ સમાધિનું સુખ પ્રગટે છે, માટે તેવી શ્રી ગુરુની ભક્તિને અને તેવી ભક્તિના ઉપદેશક જે શ્રી પુરુષે તેમને, અમે ફરી ફરી અંતઃકરણના સાચા ભાવથી સર્વથા સર્વકાળ ભજીએ છીએ. હવે, ઉપસંહારરૂપે, શ્રી સદગુરુના બોધને અંગીકાર કરવાથી પોતાના જીવનમાં કેવો મહત્ ઉપકાર થયું છે તેનું સંસ્મરણ કરતાં થકાં કહે છે - અમારા આ આત્માએ ભરતક્ષેત્રમાં કળિયુગમાં મનુષ્યદેહ ધારણ કર્યો છે અને તેથી સંપૂર્ણ પરમાત્મપદની પ્રાપ્તિની ગ્યતા આ ભવમાં દ્રવ્ય - ક્ષેત્ર - કાળ - ભાવ જોતાં સંભવિત જણાતી નથી, છતાં પણ શ્રી સદ્દગુરુના અપૂર્વ - અલૌકિક ઉપદેશને ગ્રહણ કરવાથી અમારા વર્તમાન જીવનમાં પરમાત્મપદની-કેવળજ્ઞાનની સ્પષ્ટપણે પ્રતીતિ થઈ ગઈ છે. શબ્દથી, અર્થથી અને સ્વાનુભૂતિના અંશોથી પરમાત્મપદને અમને નિઃશંકપણે જે નિશ્ચય થયું છે તે અમારા શ્રીસદ્દગુરુદેવની નિષ્કારણ કરૂણુનું ફળ છે એમ છે ભવ્ય જીવો ! તમે પણ જાણે. હવે પિતાને જે શુદ્ધાત્મ દશા પ્રગટ થઈ છે તેનું સાપેક્ષ દૃષ્ટિથી અને અધ્યાત્મપદ્ધતિથી વિશેષ વિવરણ કરે છે. શુદ્ધ સમ્યક્ત્વ પ્રગટ થયું છે તે કેવળજ્ઞાનરૂપી આત્માનો એક અંશ જ છે કારણ કે “સર્વગુણાંશ તે સમ્યકત્વ” એમ આગમવચન છે. સમ્યકત્વ અને કેવળજ્ઞાન બનેમાં એ રીતની સમાનતા છે કે બને અતીન્દ્રિયસ્વરૂપ અને સહજશુદ્ધભાવરૂપ છે. આમ હોવાથી જ સમ્યક્ત્વી જીવને અવશ્ય અમુક કાળમાં મોક્ષની પ્રાપ્તિ કહી છે અને અધ્યાત્મપદ્ધતિમાં તેનું ઘણું જ બહુમાન કરેલું છે. યથા - | (સવૈયા છંદ) ભેદવિજ્ઞાન જો જિનકે ઘટ, - શીતલ ચિત્ત ભયે જિમ ચંદન કેલિ કરે સિવ મારગમે જગમાંહિ જિનેસરકે લઘુનંદન સત્યસ્વરૂપ સદા જિનકે પ્રગટ અવદાત મિથ્યાત-નિકંદન શાંતદસા તિનકી પહિચાનિ કરે કર જોરિ બનારસી વન્દન. અધ્યાત્મને પંથે